Οι κοινωνικές πιστώσεις που καθορίζονται από την τεχνητή νοημοσύνη οδηγούν στο τέλος των εκλογών…! Η ίδια η κοινωνική πίστωση αναφέρεται γενικά ως ένας νέος τρόπος διακυβέρνησης με γνώμονα τα μεγα-δεδομένα, μέσω των οποίων τα αναλυτικά στοιχεία δεδομένων χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία και τη λειτουργία αλγορίθμων που παρέχουν μια βάση για ανταμοιβές ή τιμωρίες συγκεκριμένων συμπεριφορών.
Η εφαρμογή ενός συστήματος κοινωνικής πίστωσης στην Ευρώπη θα έχει ως αποτέλεσμα την κατάργηση των εθνικών εκλογών. Σε κάθε κράτος μέλος θα υπάρχει μόνο ένα κόμμα που τα μέλη του θα εκλέγονται όπως στην Κίνα. Όσοι πολίτες και επιχειρήσεις επικρίνουν την πολιτική μιας δυτικής κυβέρνησης, θα κατατάσσονται από την τεχνητή νοημοσύνη σε «μαύρα κατάστιχα», και θα αποκλείονται παραδειγματικά από μέχρι τώρα αυτονόητα δικαιώματα, κατά παράβασιν κάθε εθνικού Συντάγματος που μέχρι τώρα απαγόρευε τέτοιου είδους αποκλεισμούς.
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Eνα δοκίμιο που γράφτηκε από έναν εξέχοντα καθηγητή νομικής το 2018, πρότεινε τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα σύστημα κοινωνικής πίστωσης (βαθμολόγησης) στη Δύση. Ο καθηγητής έγραφε μάλιστα ότι η αντίσταση στο σύστημα κοινωνικής πίστωσης θα μπορούσε να διαλυθεί όταν ο μεγάλος μηχανισμός διαχείρισης πολιτισμού της δυτικής κοινωνίας αναπτύξει ένα αφήγημα κατά το οποίο μια τέτοια διαδικασία να θεωρείται φυσιολογική για τον δυτικό πολιτισμό, κάτι μέχρι πρόσφατα αδιανόητο. Μήπως έξι χρόνια μετά, αυτό το σύστημα εφαρμόζεται ήδη, ενώ οι αφασικοί πολίτες νομίζουν ότι ζουν σε δημοκρατίες;
Η εργασία του Κουβανο-Αμερικανού καθηγητή και ερευνητή του συνταγματικού δικαίου του πανεπιστημίου Penn State των ΗΠΑ Larry Catá Backer, ανέλυε τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα σύστημα κοινωνικής πίστωσης στη Δύση. Ο Μπέικερ έγραφε ότι η αλλαγή της νομοθεσίας σύμφωνα με αυτό το σύστημα θα «αλλάξει την εστίαση του δημοσίου δικαίου από το Σύνταγμα και το κράτος δικαίου, στην ανάλυση και τους αλγόριθμους».
Ο Μπέικερ, μεταξύ άλλων, επισήμαινε τα εξής στο δοκίμιό του με τίτλο Νόμος επόμενης γενιάς: Ρυθμιστικά συστήματα διακυβέρνησης και λογοδοσίας στη Δύση που βασίζονται σε δεδομένα, και καθεστώτα κοινωνικής πίστωσης στην Κίνα (Next Generation Law: Data Driven Governance and Accountability Based Regulatory Systems in the West, and Social Credit Regimes in China):
«Είναι δυνατόν οι μάζες να ενστερνιστούν αυτό το μοτίβο αποκάλυψης προσωπικών δεδομένων [σε τρίτους] πέρα από τα άμεσα εξυπηρετούμενα συστήματα κλειστού βρόχου;
Θα ήταν ποτέ δυνατόν για το κράτος να αναπτύξει συστήματα επιβολής νόμων (ποινικών και ρυθμιστικών) που να εξαρτώνται από την τεχνητή νοημοσύνη, παρακινώντας τις μάζες να προσφέρουν οι ίδιες τα δεδομένα που είναι απαραίτητα για μια τέτοια επιβολή;
Η απάντηση, μπορεί στις δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες να εξαρτάται από την ικανότητα του μεγάλου μηχανισμού διαχείρισης πολιτισμού της δυτικής κοινωνίας –δηλαδή την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τα άλλα μαζικά μέσα επικοινωνίας– να αναπτύξουν ένα αφήγημα, μια μυθολογία, μέσω της οποίας μια τέτοια δραστηριότητα θα θεωρείται φυσιολογική για την δυτική κουλτούρα».
Η ίδια η κοινωνική πίστωση αναφέρεται γενικά ως ένας νέος τρόπος διακυβέρνησης με γνώμονα τα μεγα-δεδομένα, μέσω των οποίων τα αναλυτικά στοιχεία δεδομένων χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία και τη λειτουργία αλγορίθμων που παρέχουν μια βάση για ανταμοιβές ή τιμωρίες συγκεκριμένων συμπεριφορών.
Το δοκίμιο εξετάζει μερικούς από τους τρόπους με τους οποίους οι δυτικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν παρόμοιες προκλήσεις στο παρελθόν, και διερευνά το πλαίσιο των συστημάτων κοινωνικής πίστωσης στη Δύση και τη λειτουργικότητά τους, κυρίως στην ιδιωτική σφαίρα, μέσω της χρήσης μηχανισμών της αγοράς για τη διαχείριση της συμπεριφοράς.
Κατόπιν, εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνική πίστωση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη Δύση ως τεχνική διακυβέρνησης και ως μέσο ενσωμάτωσης διεθνών προτύπων στην συμπεριφορά των κατοίκων μιας χώρας.
Το δοκίμιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κοινωνική πίστωση αντιπροσωπεύει την έκφραση νέων μορφών διακυβέρνησης που είναι δυνατές μόνο μέσω κατάλληλης χρήσης της διαχείρισης μεγα-δεδομένων.
Η αλλαγή των ρυθμιστικών μορφών δείχνει επίσης σημαντικές αλλαγές στη σχέση μεταξύ νόμου, κράτους και κυβέρνησης σε σχέση με το παρελθόν.
Τα καθεστώτα λογοδοσίας τα οποία βασίζονται σε πρότυπα συμπεριφοράς που εφαρμόζονται χάρη στις αναλύσεις δεδομένων, μπορεί κάλλιστα να αλλάξουν την εστίαση του δημοσίου δικαίου από το Σύνταγμα και το κράτος δικαίου, στις αναλύσεις και τους αλγόριθμους.
Καθώς οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες και η τεχνητή νοημοσύνη εισχωρούν περαιτέρω στη ζωή μας, ένα πλέγμα επιτήρησης υψηλής τεχνολογίας, μας έχει αιχμαλωτίσει στα δίχτυα του. Έτσι, διάφορα συστήματα παρακολούθησης όπως το Google Home, τα έξυπνα ρολόγια της Apple, η Amazon Echo & Alexa κ.ά. προσφέροντας ως δόλωμα διάφορες «ευκολίες», στην πραγματικότητα αναχαιτίζουν και συνθλίβουν εν τη γενέσει της κάθε διαφωνία με το καθεστώς.
Πρέπει να γίνει σαφές, ότι όλες αυτές οι «ευκολίες» και οι εφαρμογές έχουν ως ύστατο σκοπό να καθορίσουν εάν θα μας επιτραπεί να επιβιώσουμε μέσα στη σύγχρονη κοινωνία ή όχι.
Μ’ άλλα λόγια, όσοι πολίτες και επιχειρήσεις επικρίνουν την πολιτική μιας δυτικής κυβέρνησης, θα κατατάσσονται από την τεχνητή νοημοσύνη σε «μαύρα κατάστιχα», και θα αποκλείονται παραδειγματικά από μέχρι τώρα αυτονόητα δικαιώματα, κατά παράβασιν κάθε εθνικού Συντάγματος που μέχρι τώρα απαγόρευε τέτοιου είδους αποκλεισμούς.
Η εφαρμογή ενός συστήματος κοινωνικής πίστωσης στην Ευρώπη θα έχει ως αποτέλεσμα την κατάργηση των εθνικών εκλογών. Σε κάθε κράτος μέλος θα υπάρχει μόνο ένα κόμμα που τα μέλη του θα εκλέγονται όπως στην Κίνα.
Οι Ευρωεκλογές
Προκειμένου να επιβιώσουμε απέναντι σε ένα τέτοιο εγγύς ενδεχόμενο, απαιτείται πλήρης αναδιάρθρωση της ζωής μας και αναθεώρηση όλων μας των πεποιθήσεων με πρώτη πρώτη την πλάνη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή είναι …δημοκρατικός οργανισμός δεν θα επιτρέψει κάτι τέτοιο.
Αν το 2019 είχατε ακούσει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ είχε δηλώσει ότι «η προστασία των προσωπικών δεδομένων θεωρείται μέρος των δικαιωμάτων του ανθρώπου», ή ότι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί των χωρών μελών της Ε.Ε. θα λογοδοτήσουν στα όργανά της για τις ανομίες τους, ή ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι αυτό που νομοθετεί, ή ότι οι Ευρωβουλευτές έχουν περιθώρια αποτελεσματικής αντίδρασης, και τα πιστέψατε, είναι καιρός να συνέλθετε από την ψευδαίσθηση.
Όλα αυτά είναι καθαρές ανοησίες που βασίζονται στην βαθειά άγνοια της πλειοψηφίας των υπηκόων της αυτοκρατορίας μέσα στην οποία ζούμε. Διότι περί αυτής ακριβώς πρόκειται. Ζούμε μέσα σε μία αγγλο-αμερικανική αυτοκρατορία, γνωστή και ως «ατλαντική, σιωνιστική ολιγαρχία» που δεν θα διστάσει να επιβάλλει σύστημα κοινωνικών πόντων, διότι στην πραγματικότητα το έχει ήδη κάνει.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει καμμία απολύτως διατακτική και εκτελεστική αρμοδιότητα, δεν εντέλλεται να εκδίδει δεσμευτικές αποφάσεις για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε, δεν νομοθετεί ούτε δημιουργεί Δίκαιο.
Τα τρία όργανα που εξουσιάζουν την Ε.Ε. είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, των οποίων τα όργανα δεν εκλέγονται με την ψήφο των υπηκόων των ευρωπαϊκών κρατών. Επί της ουσίας όμως, μας εξουσιάζουν εκείνοι που διατάσσουν αυτά τα όργανα.
Όποιος δεν έχει καταλάβει ακόμα τον διακοσμητικό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου, ή όποιος υποστηρίζει ότι το Ευρωκοινοβούλιο τροποποιεί ή απορρίπτει νομοθεσία από κοινού με το Συμβούλιο με βάση τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και ότι συναποφασίζει με το Συμβούλιο για την κατάρτιση και την έγκριση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., πολύ απλά είτε αγνοεί, είτε ψεύδεται.
Υπάρχουν φυσικά χιλιάδες άρθρα μίσθαρνων εξυπηρετητών που υποστηρίζουν το αντίθετο. Όλα όμως κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Τι παρατηρούμε στην Ευρωένωση ειδικά μετά το σκάνδαλο της αγοράς τόσων εμβολίων και την εξάπλωση του wokism; Δικαιοσύνη, δημοκρατία, οικονομία και κοινωνίες να οδεύουν προς τον γκρεμό. Ποιος ωφελείται; Οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.
Όλες οι οικονομίες και οι εθνικές άμυνες των κρατών μελών καταστράφηκαν προκειμένου να στηρίξουν την επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Η χώρα μας είναι πλέον εντελώς ανυπεράσπιστη και απογυμνωμένη από αμυντικά συστήματα σε περίπτωση επίθεσης από την Τουρκία.
Οι στερήσεις δεκαετιών των Ελλήνων φορολογουμένων που πληρώθηκαν με το αίμα τους για να διαθέτει η Ελλάδα αμυντικά συστήματα, εξαϋλώθηκαν από τις μαφιόζικες ουκρανικές συμμορίες που πούλησαν το στρατιωτικό υλικό που τους στείλαμε σε τρίτες χώρες. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η φαινόμενη ηγεσία της.
Πότε ερωτήθηκαν οι Ευρωπαίοι υπήκοοι με δημοψήφισμα αν συμφωνούν για κάτι τόσο σοβαρό που δυναμιτίζει την ίδια την ύπαρξή μας; Μα ποτέ φυσικά. Άλλο τόσο λοιπόν αποφασίζει και το Ευρωκοινοβούλιο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι από την ίδρυσή της υποχείριο των ατλαντικών σιωνιστικών ελίτ που επινόησαν τον ναζισμό και ουδέποτε θα μπορούσε να υπάρξει ως ανεξάρτητη δομή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι παρά το Δ΄ Ράιχ που δεν έπαψε ποτέ να είναι υποτελές στην Wall Street. Ψηφίζοντας στις Ευρωεκλογές εξυπηρετείτε την διεθνή τραπεζική και τις εταιρείες επενδυτικών κεφαλαίων της που πολύ απλά ζητούν συναίνεση για την διακυβέρνηση του κόσμου απ’ αυτές και την υφαρπαγή του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου: Black Rock, Vanguard, State Street και τις αναρίθμητες θυγατρικές τους.
Διαβάστε τη συνέχεια στο aperopia.fr
Σχολιάστε το άρθρο
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
