Στις Βρυξέλλες, οι κομισάριοι της ΕΕ χρησιμοποίησαν Μαοϊκές τακτικές για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση μαζικής κοινωνικής υποστήριξης για την προώθηση αυτοκτονικών «Πράσινων» πολιτικών, όπως αποκάλυψε η Ολλανδική εφημερίδα DeTelegraaf…! Τα ελληνικά ΜΜΕ το έθαψαν…
Εδώ και καιρό υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Βρυξέλλες προσπαθούν να προωθήσουν τα δικά τους πράσινα σχέδια μέσω άλλων συλλόγων. Οι Βρυξέλλες χρησιμοποίησαν χρήματα από ένα κονδύλι δισεκατομμυρίων δολαρίων για επιχορηγήσεις του κλίματος και του περιβάλλοντος για το σκοτεινό λόμπι. Η σύμβαση, στην οποία είχε πρόσβαση η De Telegraaf, δείχνει πώς 700.000 ευρώ επιδοτήσεων επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για να κατευθύνουν τη συζήτηση για το μέλλον της γεωργικής ανάπτυξης των χωρών της ΕΕ προς μια πράσινη κατεύθυνση…
Πηγές: DeTelegraaf & Die Fackel
Απόδοση: Απολλόδωρος – Συνεργάτης του Ελλήνων Αφύπνιση
Ορισμένες φορές, τα παραδοσιακά (συστημικά) μέσα ενημέρωσης αναφέρουν σημαντικά πράγματα -και αυτό συνέβη νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, όταν η ολλανδική εφημερίδα De Telegraaf αποκάλυψε ότι ο πρώην κομισάριος της ΕΕ, Frans Timmermans, χρηματοδοτούσε περιβαλλοντικές ακτιβιστικές ομάδες με επιχορηγήσεις της ΕΕ για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της λαϊκής υποστήριξης για τη μεγαλομανή «Πράσινη Νέα Συμφωνία» που προωθούσε.
Πόσο αυθόρμητες ήταν οι εκδηλώσεις υποστήριξης του περιβαλλοντικού κινήματος προς τις υπερ-πράσινες προτάσεις του [Ευρωπαίου Επιτρόπου] Frans Timmermans; Το ερώτημα αυτό μπαίνει στο παιχνίδι τώρα που φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πλήρωνε επιδοτήσεις σε περιβαλλοντικούς συλλόγους για να ασκήσουν πιέσεις υπέρ των δικών της πράσινων σχεδίων.
Πώς προέκυψε η υποστήριξη για τα υπερ-πράσινα σχέδια του Frans Timmermans;
Οι Βρυξέλλες χρησιμοποίησαν χρήματα από ένα κονδύλι δισεκατομμυρίων δολαρίων για επιχορηγήσεις του κλίματος και του περιβάλλοντος για το σκοτεινό λόμπι [ονομάζεται «μαζική γραμμή», περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω]. Οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι πρέπει επίσης να απαντήσουν. Για παράδειγμα, το Ευρωπαϊκό Περιβαλλοντικό Γραφείο, η ευρωπαϊκή οργάνωση-ομπρέλα των πράσινων οργανώσεων, στα μέλη της οποίας από τις Κάτω Χώρες περιλαμβάνεται η Milieudefensie [μεταφράζεται κατά προσέγγιση σε Περιβαλλοντική Άμυνα, ιδρύθηκε αρχικά από τη Λέσχη της Ρώμης, λέει η Wikipedia] και Natuurmonumenten [Εταιρεία για τη διατήρηση των μνημείων της φύσης στις Κάτω Χώρες, η οποία αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Περιβαλλοντικού Γραφείου, μιας οργάνωσης-ομπρέλα 180 «οργανώσεων πολιτών» (sic) σε 40 χώρες, και είναι μέλος του «πυρήνα» του υπόκοσμου των «Πράσινων™» ΜΚΟ, λέει η Wikipedia], έλαβε ρητή εντολή να δώσει τουλάχιστον 16 παραδείγματα όπου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε πιο φιλόδοξα τα πράσινα νομοθετικά κείμενα χάρη στις πιέσεις τους.
Ο αμφιλεγόμενος νόμος του πρώην επιτρόπου της ΕΕ Frans Timmermans για την αποκατάσταση της φύσης [sic, πρόκειται για «νόμο™» της ΕΕ, που σημαίνει ότι προέρχεται από την Επιτροπή, και συζητήθηκε αρκετά «αμφιλεγόμενα» πέρυσι] επρόκειτο επίσης να «προωθηθεί» από την ομπρέλα 185 περιβαλλοντικών συλλόγων [που συνδέονται ή συγκεντρώνονται υπό την ομπρέλα του Ευρωπαϊκού Γραφείου Περιβάλλοντος]. Επιπλέον, η σύμβαση, στην οποία είχε πρόσβαση η De Telegraaf, δείχνει πώς 700.000 ευρώ επιδοτήσεων επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για να κατευθύνουν τη γεωργική συζήτηση προς μια πράσινη κατεύθυνση, για παράδειγμα [κάντε κλικ εδώ αν θέλετε να μάθετε πώς «λειτουργεί» η ΕΕ].
Υπήρχαν σημάδια αρκετό καιρό…
Εδώ και καιρό υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Βρυξέλλες προσπαθούν να προωθήσουν τα δικά τους πράσινα σχέδια μέσω άλλων συλλόγων. Τον Ιούνιο του 2023, για παράδειγμα, η De Telegraaf έγραψε ήδη για το πώς οι εταιρείες έλαβαν συμβουλές για το πώς να χειραγωγήσουν τους αμφισβητούντες πολιτικούς στο Κοινοβούλιο της ΕΕ ώστε να ψηφίσουν υπέρ της Πράξης Αποκατάστασης της Φύσης μέσω της Πλατφόρμας Επιχειρήσεων και Βιοποικιλότητας της ΕΕ. Ειδικά στην Ολλανδία, υπήρξε μεγάλη αντίσταση σε αυτόν τον νόμο από φόβο για μια δεύτερη νομική κρίση αζώτου [στην Αυστρία, η υπουργός (sic) για το κλίμα Leonore Gewessler (Πράσινοι, φυσικά) παραβίασε τόσο το σύνταγμα όσο και παραλίγο να ανατινάξει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τη συγκατάθεσή της (τίποτα δεν της συνέβη, νομικά μιλώντας)]].
‘Υπήρχαν ακόμη και λίστες λόμπι με ονόματα πολιτικών που έπρεπε να προσεγγιστούν’, λέει ο ευρωβουλευτής του NSC Dirk Gotink. Ως μέλος της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, ο ίδιος και αρκετοί συνάδελφοί του ερευνούν τώρα τις συμβάσεις επιδότησης με τις πράσινες λέσχες τα τελευταία πέντε χρόνια [θα ήταν μάλλον καλύτερο να το μελετήσουν αυτό πηγαίνοντας πίσω μέχρι την ίδρυση της Λέσχης της Ρώμης, θα πρότεινα]:
Αυτό δεν είναι μια εκστρατεία λάσπης εναντίον του περιβαλλοντικού κινήματος. Φυσικά και τους επιτρέπεται να ασκούν λόμπι. Στρέφω τα βέλη μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Φαίνεται ότι πρόκειται για μια άκρως ενορχηστρωμένη συμπαιγνία μεταξύ ενός πράσινου συνασπισμού υπό τον Timmermans και μιας αριστερής πλειοψηφίας στο Ευρωκοινοβούλιο. [‘φαίνεται να υπάρχει… ‘ είναι μια κακή αρχή, αντικειμενικά χειρότερο, υποστηρίζω, είναι το γεγονός ότι το θέμα εδώ φαίνεται να είναι η κατάχρηση χρηματοδότησης για αυτού του είδους την αγκιτάτσια-προβολή, αλλά νομίζω ότι αυτό που είναι πολύ, πολύ χειρότερο εδώ είναι ότι αυτό γίνεται παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή της ΕΕ είναι η de facto εκτελεστική εξουσία με νομοθετικές εξουσίες (σε συνεργασία με το Συμβούλιο της ΕΕ, ή σοβιετική, που είναι η συνέλευση των επικεφαλής των κυβερνήσεων) -και αυτό σημαίνει ότι οι επικεφαλής των κυβερνήσεων και η Επιτροπή της ΕΕ επινοούν «νόμους™» για τους οποίους γνωρίζουν ότι υπάρχει ελάχιστη, αν υπάρχει, λαϊκή υποστήριξη, πόσο μάλλον η συναίνεση των κυβερνώντων, και για να κατασκευάσουν μια μικρή «υποστήριξη™», αυτοί οι μηχανισμοί πληρώνουν ΜΚΟ για να ξεσηκώσουν φασαρία, η οποία στη συνέχεια καλύπτεται ανεξάρτητα από συμπαθείς δημοσιογράφους™].
Οι ευρωβουλευτές ερευνούν μυστικά έγγραφα
Το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές αρχίζουν να σκάβουν σε μυστικά έγγραφα δεν πέρασε απαρατήρητο. Το περασμένο φθινόπωρο, η νεοδιορισθείσα Επιτροπή της ΕΕ έστειλε ξαφνικά ένα ukas [βλέπετε, δεν είμαι ο μόνος που παρομοιάζει αυτές τις σαχλαμάρες με το ύφος και τον τρόπο λειτουργίας της έκπτωτης ΕΣΣΔ] στο περιβαλλοντικό κίνημα: όχι άλλο lobbying με χρήματα επιδοτήσεων στα θεσμικά όργανα της ΕΕ [φανταστείτε την αναλγησία, ή την τσαχπινιά, που εμπλέκεται εδώ: είναι σαν ο Donald Trump να εξέδιδε εκτελεστικό διάταγμα που θα απαγόρευε στους κατασκευαστές όπλων με κυβερνητικά συμβόλαια να χρησιμοποιούν (sic) την ομοσπονδιακή τους χρηματοδότηση για, ας πούμε, λόμπι στο Καπιτώλιο].
Gotink: «Θέλω να μάθω αν αυτό παίζει και σε άλλα θέματα, όπως η μετανάστευση [τι δημιουργικό μυαλό, ε; Το «προαίσθημά» μου είναι-φυσικά- θα ήθελα επίσης να εξετάσουν το Big Pharma και τον EMA, παρεμπιπτόντως]. Οι Βρυξέλλες είναι η πρωτεύουσα των λόμπι της Ευρώπης: πρόκειται για ένα σάπιο μήλο ή για μια πρακτική που είναι ευρέως διαδεδομένη;». [το ερώτημα είναι, θα έλεγα: πόσο διαδεδομένη είναι αυτή η πρακτική: εδώ είναι ο Economist που γράφει για – με τα δικά τους λόγια, όχι τα δικά μου (αν και συμμερίζομαι αυτά τα συναισθήματα)- «τον βάλτο στην καρδιά της Ευρώπης»] Πιστεύει επίσης ότι θα ήταν καλό να τεθούν κανόνες για να αποτραπεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το να ξανακάνει τέτοιου είδους πρακτικές με τα χρήματα των φορολογουμένων [είμαι υπέρ αυτού, αλλά θα πρέπει να υπάρξουν δημόσιες δίκες με τεράστια πρόστιμα και, ναι, φυλάκιση, για τον κ. Timmermans και τους συνωμότες του: τίποτα δεν ελέγχει καλύτερα τη συμπεριφορά από την προοπτική της φυλάκισης και της απώλειας περιουσιακών στοιχείων].
Πιο ισότιμοι όροι ανταγωνισμού
Το Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος απάντησε στις επικρίσεις και τις εξελίξεις με ανοιχτή επιστολή. «Μια ακμάζουσα δημοκρατία απαιτεί πόρους που επιτρέπουν στις φωνές των πολιτών να φθάνουν στους φορείς λήψης αποφάσεων», γράφει ο γενικός γραμματέας Patrick ten Brink, προσθέτοντας:
Σε αντίθεση με τους πλούσιους σε πόρους φορείς, όπως οι ξένες κυβερνήσεις και οι πολυεθνικές εταιρείες, οι Ευρωπαίοι πολίτες και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών τους συχνά δεν διαθέτουν πόρους. Χρειάζεται στήριξη από την ΕΕ για να εξασφαλιστούν πιο ισότιμοι όροι ανταγωνισμού [σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν η Επιτροπή της ΕΕ είναι «μέσα» στο κόλπο της ισότητας -που σημαίνει σοσιαλισμός, για να είμαστε σίγουροι-, ορίστε: είναι η Επιτροπή της ΕΕ που καθορίζει ποιος είναι «άξιος» της υποστήριξής της και ποιος όχι- με άλλα λόγια, όποιος ελέγχει τη στρόφιγγα επιλέγει νικητές και ηττημένους].
Οι περιβαλλοντικές ενώσεις φοβούνται ότι θα χάσουν τις πάγιες επιχορηγήσεις τους συνολικού ύψους 15,5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως και τονίζουν ότι στην πραγματικότητα θέλουν να βοηθήσουν [sic] την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. ‘Πιστεύουμε ότι η συμμετοχή μας έχει συμβάλει στην ενίσχυση της φήμης της ΕΕ ως παγκόσμιου ηγέτη στην αναγκαία παγκόσμια μετάβαση προς ένα μέλλον χωρίς ρύπανση και άνθρακα’. [‘επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω να ξοδέψετε τα χρήματα του δημοσίου για εμένα και τα φιλαράκια μου, αλλά θα σας βοηθήσουμε επίσης να στείλετε τον λαό σε μια οικονομική κρίση που όμοιά της δεν έχει ξαναγίνει από τη δεκαετία του 1930, σύμφωνοι;’]
Απαγόρευση των πρακτικών άσκησης πίεσης στην ΕΕ
Ο νεοδιορισθείς Πολωνός επίτροπος της ΕΕ Piotr Serafin (Προϋπολογισμός) θεωρεί απαράδεκτες τις συμβάσεις άσκησης πίεσης και θέλει να βάλει τέλος σε τέτοιου είδους πρακτικές προς τους συννομοθέτες: «Είναι ακατάλληλο να συνάπτονται συμφωνίες που υποχρεώνουν τις ΜΚΟ να ασκούν πιέσεις στους ευρωβουλευτές», δήλωσε ο κεντροδεξιός πολιτικός στην De Telegraaf, προσθέτοντας:
Δυστυχώς, τέτοιες πρακτικές έχουν εμφανιστεί στο παρελθόν και πρέπει να εξαλειφθούν. Έχουν ήδη ληφθεί μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και μπορώ να διαβεβαιώσω όλους ότι δεν θα επαναληφθούν.
Ο Serafin ενημερώνει την De Telegraaf ότι οι ΜΚΟ δεν χρειάζεται να φοβούνται ότι δεν θα τους επιτρέπεται πλέον να συμμετέχουν στο δημόσιο διάλογο:
Κατά τη λήψη αποφάσεων για περιβαλλοντικά θέματα, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η συμβολή τόσο των οργανώσεων που εκπροσωπούν επιχειρηματικά συμφέροντα όσο και εκείνων που υπερασπίζονται περιβαλλοντικές ανησυχίες.
Συμπερασματικά…
Η κατανόηση της ΕΕ και της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», όπως πάντα αποκαλείται, σημαίνει ότι πρέπει να κατανοήσουμε την ιστορία της συμπαιγνίας μεταξύ της Μεγάλης Κυβέρνησης, των Μεγάλων Επιχειρήσεων και της Υψηλής Χρηματοοικονομίας από το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα.
Βασικά, μπορούμε να ανασυνθέσουμε δύο κύριες «απαντήσεις» που επινόησαν οι Ευρωπαίοι για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της μαζικής κοινωνίας και της αναδυόμενης γιγαντιαίας δύναμης που απορρέει από τη χρήση αυξανόμενων ποσοτήτων ενέργειας (κυρίως υδρογονανθράκων) που τροφοδοτεί τη βιομηχανική-τεχνολογική μας πρόοδο (sic): τον αυξητισμός και την επαναστατική αλλαγή.
Όσον αφορά την τελευταία, η επανάσταση βρίσκεται στο μυαλό πολλών από τότε που οι ιστορικοί αποκαλούν σήμερα τις «Διατλαντικές Επαναστάσεις», συγχέοντας συνήθως τα παραδείγματα των ΗΠΑ και της Γαλλίας στα τέλη του 18ου αιώνα, προσθέτοντας, πάντα, από τις ακόλουθες περίπου σύγχρονες εξελίξεις: Πολωνία-Λιθουανία, Αϊτή και Λατινική Αμερική. Υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο διακριτικές γραμμές σκέψης που συνδέουν αυτά τα γεγονότα με τις πιο πρόσφατες αναταραχές, ιδίως στη Ρωσία (1917) και την Κίνα (1949), με σημαντικότερη, θα πρόσθετα, το βιβλίο States and Social Revolutions της Theda Skocpol: A Comparative Analysis of France, Russia, and China (Cambridge UP, 1979).
Αντίθετα, η αυξητική εκδοχή αποκαλείται συνήθως με διάφορα ονόματα, μεταξύ άλλων «σοσιαλδημοκρατία» -αφού το μεγαλύτερο εργατικό κόμμα του κόσμου, το γερμανικό SPD, στο κομματικό συνέδριο του 1906 στο Mannheim, εγκατέλειψε τις «μαζικές απεργίες» ως εργαλείο για την επίτευξη πολιτικών στόχων και εντάχθηκε στις τάξεις των «αστικών» κομμάτων-, προοδευτισμός ή προοδευτικός φιλελευθερισμός (σκεφτείτε την εξωτερική και εσωτερική πολιτική τόσο του Woodrow Wilson όσο και του Franklin D. Roosevelt), ή πανευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η οποία βρίσκεται στην καρδιά της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και εδώ είναι που όλα γίνονται «ζουμερά», και θα αφήσω κάποιον που γνωρίζει πολύ καλά αυτά τα πράγματα να κάνει την «εξήγηση» σε απλά ελληνικά, τι είναι στην πραγματικότητα οι παραπάνω σαχλαμάρες:
Η ηγεσία διαμορφώνει πολιτική με βάση τη θεωρία, την εφαρμόζει με βάση τις πραγματικές συνθήκες του κόσμου, αναθεωρεί τη θεωρία και την πολιτική με βάση την πραγματική πρακτική και χρησιμοποιεί την αναθεωρημένη θεωρία ως οδηγό για τη μελλοντική πρακτική. Αυτή η διαδικασία συνοψίζεται ως ηγεσία «από τις μάζες, προς τις μάζες», που επαναλαμβάνεται επ’ άπειρον.
Δεν είναι κακός χαρακτηρισμός, ε; Είναι από το λήμμα της Wikipedia σχετικά με τη «Γραμμή Μαζών», μια εφεύρεση που περιγράφεται πάντα σε διάφορους ηγέτες της Κινεζικής Κομμουνιστικής Επανάστασης – και αποτελεί βασικό δόγμα του μαοϊσμού.
Αν επιθυμείτε να εμβαθύνετε στην κατανόηση αυτού του – θα έλεγα ουσιαστικά – μαοϊκού εργαλείου πολιτικής, δείτε το «Οι διδασκαλίες του προέδρου Μάο για τη Γραμμή Μάζας»: Συνδυάζοντας την κομμουνιστική ηγεσία με τις μάζες», μέσω της εξαιρετικά χρήσιμης ιστοσελίδας Marxists.org (την οποία συχνά διαβάζω για να μάθω νέα πράγματα για τον κομμουνισμό και την αγκιτ-προπ τους, καθώς είναι πολύ ανοιχτοί για τον ακτιβισμό τους – με τον οποίο διαφωνώ θεμελιωδώς – αλλά είναι χρήσιμο να αποκωδικοποιήσουμε και να κατανοήσουμε τι συμβαίνει). Οι εκτιμήσεις του Μάο δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο The Call, τ. 5, αρ. 34 (Δεκέμβριος 1976).
Στο σημαντικό έργο του, «Μερικά ερωτήματα σχετικά με τις μεθόδους ηγεσίας» (Επιλεγμένα έργα, τόμος 3, σελ. 117-122), ο πρόεδρος Μάο είπε ότι «ο συνδυασμός της ηγεσίας με τις μάζες» ήταν μια από τις μεθόδους που «εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να χρησιμοποιούμε σε όποια δουλειά κι αν κάνουμε».
Πρόσθεσε ότι: «Όσο δραστήρια και αν είναι η ηγετική ομάδα, η δραστηριότητά της θα καταλήξει σε μια άκαρπη προσπάθεια μιας χούφτας ανθρώπων, αν δεν συνδυαστεί με τη δραστηριότητα των μαζών».
Βλέπετε, βασικά ό,τι ονειρεύεται η συμμορία WEF/Club of Rome/Agenda 2030 είναι άχρηστο «εκτός αν συνδυαστεί με τη δραστηριότητα των μαζών», άρα:
Ο πρόεδρος Μάο έγραψε: «Σε όλη την πρακτική δουλειά του Κόμματός μας, κάθε σωστή ηγεσία είναι αναγκαστικά “από τις μάζες, προς τις μάζες” Αυτό σημαίνει: πάρτε τις ιδέες των μαζών (διάσπαρτες και μη συστηματικές ιδέες) και συγκεντρώστε τις (μέσω της μελέτης ρουμ σε συμπυκνωμένες και συστηματικές ιδέες), στη συνέχεια πηγαίνετε στις μάζες και διαδώστε και εξηγήστε αυτές τις ιδέες μέχρι οι μάζες να τις αγκαλιάσουν ως δικές τους, να τις κρατήσουν και να τις μεταφράσουν σε δράση, και να δοκιμάσουν την ορθότητα αυτών των ιδεών σε αυτή τη δράση».
Σας υποστηρίζω ότι αυτή είναι μια αρκετά ακριβής περιγραφή αυτού που ανέφερε η De Telegraaf: περιβαλλοντικά NGOS χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να δημιουργήσουν αυτό που μοιάζει με «υποστήριξη από τη βάση» για τις «πράσινες™» ιδέες τους (οι οποίες στην πραγματικότητα είναι μια αρπαγή εξουσίας) και τώρα έχουμε ανθρώπους που γράφουν στο διαδίκτυο, π.χ., ότι τους αρέσει να τρώνε έντομα, ότι έχουν γίνει vegan ή ότι συμμετέχουν σε «άμεση δράση» (διαμαρτυρίες για το κλίμα).
Ο πρόεδρος Μάο επεσήμανε: «Οι μάζες σε κάθε τόπο αποτελούνται γενικά από τρία μέρη, τους σχετικά ενεργούς, τους ενδιάμεσους και τους σχετικά καθυστερημένους. Επομένως, οι ηγέτες πρέπει να είναι ικανοί να ενώνουν τον μικρό αριθμό ενεργών στοιχείων γύρω από την ηγεσία και πρέπει να βασίζονται σε αυτούς για να ανεβάσουν το επίπεδο των ενδιάμεσων στοιχείων και να κερδίσουν τα καθυστερημένα στοιχεία».
Είμαστε αρκετά «εκεί», έτσι δεν είναι; Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι ένα καρμπόν αντίγραφο του διαβόητου δοκιμίου του Λένιν «Τι πρέπει να γίνει;». Γραμμένο το 1901/02 και αναθεωρημένο το 1907 μετά την αποτυχημένη Ρωσική Επανάσταση του 1905, ο Λένιν θεωρεί την αναγκαιότητα αυτού που αποκαλεί «πρωτοπορία», δηλ, πεφωτισμένη, συνειδητή ηγεσία, να σύρει μαζί της τις «καθυστερημένες» μάζες των Ρώσων αγροτών, κλωτσώντας και ουρλιάζοντας, και αν δεν θέλουν να οδηγηθούν στη δυστοπία της κομμουνιστικής ουτοπίας, τότε θα εξοντωθούν όπως οι «Κουλάκοι» ή οι Ουκρανοί τη δεκαετία του 1930 (για το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα το Harvest of Sorrow του Robert Conquest).
Η Επιτροπή της ΕΕ είναι αυτή η εμπροσθοφυλακή. Οι περιβαλλοντικές ομάδες που καλλιεργούνται από αυτές είναι τα «ενεργά στοιχεία» για τα οποία μίλησε ο Μάο.
Σας υποστηρίζω ότι μπορεί να φαίνεται λίγο περίεργο το γεγονός ότι η συμμορία WEF/Club of Rome/Agenda 2030 μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτές τις εκτιμήσεις για να επιφέρει αλλαγές πολιτικής.
Δεν είναι, θα έλεγα, γιατί, όπως υποστήριξε διαβόητα ο Deng Xiaoping, ο ενδεχόμενος διάδοχος του Μάο στο τιμόνι του ΚΚΚ:
Δεν έχει σημασία αν η γάτα είναι μαύρη ή άσπρη, αρκεί να πιάνει ποντίκια.
Σημαίνει απλώς ότι αυτοί οι ντε φάκτο μπολσεβίκοι επαναστάτες θα χρησιμοποιήσουν κάθε αναγκαίο μέσο για να επιτύχουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο όλης της κοινωνίας και των παραγωγικών δυνατοτήτων της.
Αν επιθυμείτε να μάθετε «περισσότερα» για αυτές τις κακόβουλες δραστηριότητες των (GO)NGO σε έναν ακόμη τομέα -την «εκπαιδευτική» μεταρρύθμιση και τη διάδοση των «ευρωπαϊκών αξιών™»- σας παραπέμπω στο μακροσκελές δοκίμιό μου «Germany Gate» του 2023 στο Free21.org, στο οποίο συζητώ, σε αρκετή έκταση, τα πλοκάμια της χρηματοδότησης από την ΕΕ, σε κρατικό επίπεδο και από φιλάνθρωπους σε ένα τεράστιο εύρος «εκπαιδευτικών» ΜΚΟ ή ομάδων της «κοινωνίας των πολιτών» για να επηρεάσουν την εκπαίδευση «civics™» σε όλο το μπλοκ ΕΕ/ΕΟΚ:
Πόσοι [άνθρωποι] γνωρίζουν -ή νοιάζονται αρκετά- για το γεγονός ότι το πολιτικό τους σώμα επηρεάζεται συστηματικά από ξένες κυβερνήσεις και υπερεθνικούς θεσμούς, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Επιτροπή της ΕΕ ή η γερμανική κυβέρνηση…
Αν θεωρήσουμε ότι ένα δημοκρατικό καθεστώς σημαίνει ότι αυτοί οι οργανισμοί θα πρέπει (πρέπει να) αποκαλύπτουν με διαφάνεια τις ροές χρηματοδότησής τους, ώστε οι πολίτες να μπορούν να λαμβάνουν πραγματικά ενημερωμένες αποφάσεις σχετικά με το ποιον να γιορτάζουν ή να εμπιστεύονται, προκύπτουν δυσάρεστα ερωτήματα σχετικά με την υγεία της «δημοκρατίας μας» και των «αξιών μας»…
Αυτές οι ροές χρημάτων συχνά παραμένουν κρυφές, ίσως άθελά τους από όσους εργάζονται στα παλαιά μέσα ενημέρωσης, δημοσιογράφους που απλά αποφεύγουν να αφιερώσουν χρόνο και να καταβάλουν την προσπάθεια που απαιτείται για να διαχωρίσουν αυτές τις συνδέσεις.
Και να θυμάστε: αυτός που πληρώνει τον αυλητή ορίζει τη μελωδία.
Επίσης: Καταργήστε την ΕΕ.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
