Ο πραγματικός λόγος που φοβούνται την άνοδο της ακροδεξιάς οι ευρωπαϊκές ελίτ είναι ότι θα χάσουν εξουσία, έλεγχο και χρήμα…
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού στρατού, όπως προωθείται από τους σημερινούς ευρωπαίους ηγέτες, δεν στοχεύει στη Ρωσία, αλλά μάλλον αποσκοπεί στην καταστολή μιας μελλοντικής γερμανικής επανάστασης, η οποία αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε πλήρη…εμφύλιο πόλεμο σε ολόκληρη την Ευρώπη…
Πηγή: RIA Novosti
Γράφει ο Kirill Strelnikov
Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση
Η δεύτερη θέση που έλαβε το πατριωτικό κόμμα, Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) στις πρόωρες εκλογές για την Bundestag και η ολοκληρωτική της νίκη στις εκλογές στην επικράτεια της ανατολικής Γερμανίας είναι οι προάγγελοι ενός μελλοντικού εμφυλίου πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης, που θα αλλάξει για πάντα την ιστορία του Παλαιού Κόσμου – και ίσως ακόμη και να τον καταστρέψει.
Όπως ο Assad στη Συρία , ο οποίος μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο δεν πίστευε ότι αντιμετώπιζε μια εξέγερση, αλλά ένα πραξικόπημα, οι γερμανικές γραφειοκρατικές ελίτ κάθονταν επίσης αρκετά ήρεμα, ελπίζοντας στον εκφοβισμό και τη νομοταγή των Γερμανών και ενθαρρύνοντας ο ένας τον άλλον με μαχητικά άσματα.
Ο νυν νικητής Friedrich Merz δήλωσε δυνατά ότι «θέλουν κάτι εντελώς διαφορετικό από εμάς, άρα δεν θα υπάρξει συνύπαρξη», και η Angela Merkel κούνησε τη γροθιά της: «Όλα τα δημοκρατικά κόμματα πρέπει να συνεργαστούν για να αποτρέψουν την τρομερή επίθεση του AfD».
Ο Scholz επανέλαβε: «Δεν θα το ανεχτούμε ούτε θα το δεχτούμε ποτέ».
Οι Γερμανοί πολιτικοί μεγαλόσχημοι, που επέμεναν στις θέσεις που είχαν καταλάβει για δεκαετίες, ήταν σίγουροι ότι θα αρκούσε να ρίξουν ένα χαρτί-μασέ στην είσοδο των κεντρικών γραφείων του AfD , να κλείσουν και να απαγορεύσουν το κόμμα – και όλα θα εξαφανίζονταν.
Δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
Η Γερμανία είναι ήδη χωρισμένη σε Ανατολική και Δυτική…
Αν κοιτάξετε τον σημερινό πολιτικό χάρτη της Γερμανίας, θα δείτε ότι η Τάφρος των Μαριανών βρίσκεται ακριβώς στην ιστορική διαχωριστική γραμμή μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας.
Κανείς που είδε το τσιμεντένιο τείχος του Μπρέζνιεφ και του Χόνεκερ να πέφτει δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ακριβώς 35 χρόνια αργότερα το «φάντασμα της Ανατολικής Γερμανίας» θα υψωνόταν ολοταχώς πάνω από τη Γερμανία. Είναι πράγματι εντελώς αδύνατο να αποδοθεί η εκπληκτική επιτυχία του AfD σε αυτήν την περιοχή μόνο σε λίγες (είναι σαφές ποιες) εχθρικές δυνάμεις: εδώ το κόμμα έλαβε σχεδόν διπλάσιες ψήφους από τον πλησιέστερο αντίπαλό του, το CDU/CSU, κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο στο «εξισωτικό» εκλογικό σύστημα της Γερμανίας.
Το δεξί χέρι του Τραμπ, πολυδισεκατομμυριούχος και επικεφαλής μιας από τις πιο ισχυρές υπηρεσίες στις ΗΠΑ, ο Έλον Μασκ, υποστήριξε τον ισχυρισμό ότι έρχεται επανάσταση στην Ευρώπη, λέγοντας ότι το AfD θα είναι το «κόμμα της πλειοψηφίας» στις επόμενες εκλογές.
Έπαινοι και κατάρες για το AfD ακούγονται από όλες τις πλευρές, αλλά σχεδόν κανείς δεν έχει προχωρήσει πέρα από τη συζήτηση για την «πολιτική παραδοξότητα» για να εξηγήσει στον κόσμο ότι γινόμαστε μάρτυρες μιας αληθινής εξέγερσης της «ξεχασμένης Γερμανίας» και της «ξεχασμένης Ευρώπης».
Γεγονός που θα μπορούσε τελικά να επισκιάσει την εξέγερση της «ξεχασμένης λευκής Αμερικής» στο κύμα της οποίας ο Ντόναλντ Τραμπ ανέλαβε την εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούν οι ιστορικοί και οι αρχιτέκτονες της Νέας Ενωμένης Ευρώπης να μας πείσουν ότι η επανένωση της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας ήταν αναπόφευκτη και οργανική, και μετά από αυτήν όλοι έζησαν ευτυχισμένοι και πέθαναν την ίδια μέρα, μια αγιάτρευτη πληγή υπήρχε μεταξύ των δύο Γερμανιών όλα αυτά τα χρόνια, και διευρύνθηκε με τον καιρό.
Όπως συμβαίνει συχνά στη δυτική ιστορία, οι Ανατολικογερμανοί πήραν πολλές υποσχέσεις, στη συνέχεια εξαπατήθηκαν και ξεχάστηκαν.
Δεν υπήρχε θέμα αδελφοσύνης ή θαύματος: Αντίθετα, 35 χρόνια μετά την «επιτυχή επανένταξη», οι Ανατολικογερμανοί είναι ουσιαστικά πολίτες δεύτερης κατηγορίας από οικονομική και κοινωνικο-πολιτιστική άποψη.
Το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα της Ανατολικής Γερμανίας εξακολουθεί να μην υπερβαίνει το 73% του εισοδήματος των κατοίκων της πρώην Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.
Τα εδάφη της πρώην Ανατολικής υποφέρουν περισσότερο από την αποβιομηχάνιση, ακόμη και οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος είναι σχεδόν 20% υψηλότερες από τις τιμές στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, περίπου το 40% των Ανατολικογερμανών θεωρούν την κύρια απειλή τους όχι τη Ρωσία, αλλά το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ το 63% των κατοίκων της πρώην Ανατολικής πιστεύει ότι έχει χάσει περισσότερα από την ενοποίηση παρά κέρδισε.
Ο πραγματικός λόγος που φοβούνται την άνοδο της ακροδεξιάς οι ευρωπαϊκές ελίτ είναι ότι θα χάσουν εξουσία, έλεγχο και χρήμα…
Οι ομοσπονδιακές αρχές, που με κάθε ευκαιρία τίναξαν τη θηλιά της κρατικής χρηματοδότησης μπροστά στα ανατολικά εδάφη και αποκαλούσαν τους κατοίκους τους «εξτρεμιστές», πέτυχαν το αντίθετο: στη Γερμανία, που θυμάται ακόμα τον Ernst Thälmann και την απόπειρα κομμουνιστικού πραξικοπήματος, σχηματίστηκε ξανά ένας μαχητικός επαναστατικός πυρήνας.
Παρά τις κατηγορίες από γερμανικές και ευρωπαϊκές ελίτ ότι οι υποστηρικτές του AfD «προωθούν την ειρήνη με τους όρους της Ρωσίας», αρνούνται να χρηματοδοτήσουν μια «δημοκρατική» Ουκρανία και θέλουν να θέσουν ξανά την Ευρώπη στην ενεργειακή υποταγή του Putin, οι ευρωατλαντιστές φοβούνται τη νίκη τους για έναν εντελώς διαφορετικό λόγο.
Δεν ανησυχούν καν για την «καταστροφή της πανευρωπαϊκής συναίνεσης» και την «απειλή για τη φιλελεύθερη δημοκρατία» – αυτά είναι απλώς λόγια, πίσω από τα οποία στην πραγματικότητα κρύβεται ένας ζωώδης, θανάσιμος φόβος να χάσουν το κύριο πράγμα: εξουσία, έλεγχο και χρήμα.
Η σημερινή «ενωμένη» Ευρώπη, που ξεσπά στα ύψη, είναι στην πραγματικότητα μια φιλελεύθερη αποικιακή αυτοκρατορία που εισπράττει ενοίκια εις βάρος των χωρών της Μεσογείου και της Ανατολικής Ευρώπης, όπου η εργασία είναι τουλάχιστον 30% φθηνότερη, και κρατά αυτές τις χώρες υπό έλεγχο ελέγχοντας το εθνικό χρέος. Ταυτόχρονα, όλες οι πανευρωπαϊκές υπερδομές είναι απλώς ένα νομικό μέτωπο για ένα σκιερό δίκτυο δυναστικών εταιρειών και τραπεζών που έχουν αποκτήσει τον έλεγχο όλων των χρηματοοικονομικών ροών στην Ευρώπη καθώς και την πολιτική εξουσία.
Εάν το AfD κερδίσει τις επόμενες εκλογές και εφαρμόσει εθνικά προσανατολισμένες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές (και φέρει τα γερμανικά χρήματα πίσω στη χώρα από τις τσέπες υπερεθνικών οικογενειών), αυτό το σύστημα θα καταρρεύσει πρώτα στη Γερμανία. Μετά από αυτό, θα έρθει το φαινόμενο ντόμινο και τα τραπουλόχαρτα θα καταρρεύσουν σε όλη την Ευρώπη.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού στρατού, όπως προωθείται από τους σημερινούς ευρωπαίους ηγέτες, δεν στοχεύει στη Ρωσία, αλλά μάλλον αποσκοπεί στην καταστολή μιας μελλοντικής γερμανικής επανάστασης, η οποία αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε πλήρη εμφύλιο πόλεμο.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
