Αποκαλύφθηκε διεθνώς η καταστροφική διαχείριση των «θανάτων Covid-19» στην Ελλάδα με επίσημη δημοσίευση του Nature: «Μόνο το ένα τέταρτο των θανάτων οφείλονταν άμεσα στον κορωνοϊό…» – Θα λογοδοτήσει κανένας…;

Πηγές: NatureChildren’s Health Defense

Απόδοση & Σχολιασμός: Ελλήνων Αφύπνιση

Νοσοκομεία στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα, απέδωσαν λανθασμένα εκατοντάδες θανάτους στον COVID-19, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 21 Απριλίου 2025 στο Scientific Reports. Η συγκεκριμένη δημοσίευση αποτελεί διεθνές ξεγύμνωμα της εσκεμμένης διόγκωσης του αριθμού θανάτων Covid-19 που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο όσοι μιλούσαν εκείνη την περίοδο χαρακτηρίζονταν «ψεκασμένοι» και «συνωμοσιολόγοι» ενώ αργότερα κάποιοι “ειδικοί” αναγκάστηκαν να το ψελλίσουν χαμηλόφωνα…!

Ωστόσο μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι αυτή η διόγκωση αριθμού θανάτων προκάλεσε φόβο στους πολίτες και μέσω αυτού επιβλήθηκαν δυσβάσταχτα περιοριστικά μέτρα που οδήγησαν σε κοινωνική και οικονομική καταστροφή αλλά και σε εξαναγκαστικό εμβολιασμό με τις γνωστές θανατηφόρες συνέπειες, κανένας δεν έχει λογοδοτήσει…! Άραγε τα ΜΜΕ θα προβάλλουν τη συγκλονιστική αυτή επιστημονική δημοσίευση…;

Μια ομάδα 19 Ελλήνων γιατρών και ερευνητών που μελέτησε 530 θανάτους που σημειώθηκαν σε επτά νοσοκομεία της Αθήνας μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου 2022, διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισοί από τους θανάτους που αποδίδονται στον COVID-19 δεν σχετίζονται με τον ιό.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ιός ευθύνεται άμεσα μόνο για το ένα τέταρτο – 133 θάνατοι , ή 25,1% των θανάτων.

Σε επιπλέον 157 (29,6%) περιπτώσεις, ο COVID-19 «συνέβαλε στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στο θάνατο» — για συνολικά 290 θανάτους «από» COVID-19.

Άλλοι 240 (45,3%) θάνατοι σημειώθηκαν σε άτομα «με» COVID-19, αλλά οι θάνατοι δεν μπορούσαν να αποδοθούν άμεσα στον ιό.

Ο Karl Jablonowski, Ph.D., ανώτερος ερευνητής για την Children’s Health Defense , τόνισε ένα άλλο βασικό αποτέλεσμα της μελέτης που δεν αναφέρεται στο κείμενο, αλλά βρέθηκε σε έναν συνοδευτικό πίνακα.

Σύμφωνα με τον Jablonowski, μεταξύ των 288 θανάτων ατόμων των οποίων η κατάσταση εμβολιασμού ήταν γνωστή και που πέθαναν «από» COVID-19, περισσότεροι από τους μισούς – 53,8% ή 155 – εμβολιάστηκαν, είτε πλήρως είτε ενισχυμένοι.

«Από τους εμβολιασμένους που πέθαναν «από» COVID-19, το 65,8% (102 από 155) ενισχύθηκε», είπε.

Η μελέτη εντόπισε επίσης:

  • Οι ανακρίβειες στα πιστοποιητικά θανάτου των ασθενών συνέβαλαν στην υπερμέτρηση των θανάτων από COVID-19.
  • Εσφαλμένη ταξινόμηση των νοσοκομειακών λοιμώξεων, ιδιαίτερα στους νεότερους ασθενείς.
  • Σημαντικές διαφορές στη θεραπεία μεταξύ ασθενών που πέθαναν «από» ή «με» COVID-19.

Ο γιατρός δημόσιας υγείας και σύμβουλος βιοτεχνολογίας Δρ Ντέιβιντ Μπελ είπε ότι η μελέτη ενισχύει αυτό που είναι γνωστό από τις αρχές του 2020 και έχει αποδειχθεί σε άλλες μελέτες.

“Η σημασία είναι ότι ένα περιοδικό Nature το δημοσίευσε, υποδεικνύοντας κάποια επιστροφή από αυτήν την εταιρεία στην εκτίμηση της αλήθειας σε σχέση με αυστηρά επιχειρηματικές απαιτήσεις”, είπε ο Bell.

Ο Springer Nature , ο εκδότης των Scientific Reports, είναι ο μεγαλύτερος ακαδημαϊκός εκδότης στον κόσμο .

«Το ότι η επίσημη αναφορά των ποσοστών θανάτων είναι τόσο διογκωμένη, τόσο πολύ μέχρι την πανδημία, υποδηλώνει έντονα ότι η υπερβολική αναφορά ήταν σκόπιμη», δήλωσε ο γιατρός εσωτερικής ιατρικής Δρ Κλέιτον Τζ. Μπέικερ .

  • Οι ασθενείς που πέθαναν «με» τον COVID-19 ήταν νεότεροι κατά μέσο όρο και είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι ανοσοκατασταλμένοι και να πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, όπως ηπατική νόσο τελικού σταδίου ή κακοήθεια συμπαγούς οργάνου.
  • Οι ασθενείς που πέθαναν «από» COVID-19 ήταν πιο πιθανό να είναι μεγαλύτεροι, να έχουν εισαχθεί σε θάλαμο μολυσματικών ασθενειών, να έχουν συμπτώματα «συμβατά με τον COVID-19», όπως υποξία και δύσπνοια και να έχουν λάβει υποστήριξη οξυγόνου ή «ειδική θεραπεία για τον COVID-19», συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης ρεμδεσιβίρης .
  • Από τα 204 πιστοποιητικά θανάτου που ανέφεραν το COVID-19 ως την άμεση αιτία θανάτου των ασθενών, αυτό επιβεβαιώθηκε ως αληθές μόνο σε 132 (64,7%) των περιπτώσεων μετά από κλινική εξέταση.
  • Από τα 324 πιστοποιητικά θανάτου που αναφέρουν το COVID-19 ως παράγοντα που συμβάλλει στον θάνατο των ασθενών, αυτό επιβεβαιώθηκε μόνο σε 86 (26,5%) των περιπτώσεων μετά από κλινική εξέταση.
  • Οι ασθενείς που μολύνθηκαν από τον COVID-19 κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους είχαν 130% ( αναλογία πιθανοτήτων 2,3) υψηλότερη πιθανότητα να ταξινομηθούν εσφαλμένα ως νεκροί «από» COVID-19.

Εξετάσαμε συνολικά 530 ενδονοσοκομειακούς θανάτους, που καταγράφηκαν ως θάνατοι από COVID-19, κατά την περίοδο της μελέτης. Δημογραφικά και κλινικά δεδομένα φαίνονται στον Πίνακα  1 . Αξίζει να σημειωθεί ότι στον πληθυσμό μας, μόνο 12 (2,3%) ασθενείς ανέφεραν προηγούμενο επεισόδιο μόλυνσης από SARS-CoV-2.

Η συντριπτική πλειοψηφία (95,6%) του πληθυσμού των ασθενών μας είχε τουλάχιστον μία συννοσηρότητα. Μετά από εξέταση των πιστοποιητικών θανάτου, ιατρικών χαρτών και συνεντεύξεων με τους θεράποντες ιατρούς, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι σε 240 (45,3%) από τα 530 κρούσματα που εξετάστηκαν, ο COVID-19 δεν σχετιζόταν με τον θάνατο (θάνατοι «με» COVID-19).

Σε 133 (25,1%) περιπτώσεις, ο COVID-19 προσδιορίστηκε ως η άμεση αιτία θανάτου, ενώ σε 157 (29,6%) περιπτώσεις, ο COVID-19 δεν ήταν η κύρια αιτία, αλλά συνέβαλε στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο. Αυτές οι δύο τελευταίες κατηγορίες μαζί αντιπροσώπευαν 290 (54,7%) θανάτους που ταξινομήθηκαν ως «λόγω» του COVID-19.

Στην Ελλάδα, το πιστοποιητικό θανάτου περιλαμβάνει δύο διακριτές κατηγορίες αιτιών θανάτου: καταστάσεις που προκάλεσαν άμεσα το θάνατο και καταστάσεις που συνέβαλαν στο θάνατο. Ο COVID-19 έχει καταγραφεί ως άμεση αιτία θανάτου σε 204 από τα πιστοποιητικά της μελέτης και ως παράγοντας που συμβάλλει σε 324 πιστοποιητικά θανάτου. Και στις δύο περιπτώσεις, οι θάνατοι καταγράφηκαν επίσημα ως θάνατοι COVID-19.

Μεταξύ των 204 θανάτων όπου ο COVID-19 καταγράφηκε ως άμεση αιτία θανάτου στο πιστοποιητικό θανάτου, μετά την αξιολόγησή μας, μόνο 132 (64,7%) θάνατοι αποδόθηκαν στον COVID-19. Σε 71 θανάτους (34,8%) ο COVID-19 δεν ήταν η άμεση αιτία αλλά συνέβαλε στον θάνατο και μόνο σε μία περίπτωση ταξινομήσαμε τον θάνατο ως μη σχετιζόμενο με τον COVID-19. Από την άλλη πλευρά, μεταξύ των 324 θανάτων που ο COVID-19 αναγραφόταν στο πιστοποιητικό θανάτου ως συνεισφέρων παράγοντας, μετά την αξιολόγησή μας, ένας θάνατος αποδόθηκε στον COVID-19, σε 85 (26,2%) περιπτώσεις ο COVID-19 δεν ήταν η άμεση αιτία αλλά ένας συντελεστής και σε 239 (73,5) περιπτώσεις θεωρήσαμε ότι το COVID-19 δεν σχετίζεται με θάνατο.

Μεταξύ των 240 ασθενών που πέθαναν «με» COVID, η κύρια αιτία θανάτου ήταν η βακτηριακή σήψη/σηπτικό σοκ (105/240), ακολουθούμενη από πνευμονία από εισρόφηση (63/240), οξεία νεφρική ανεπάρκεια (10/240), εγκεφαλικό επεισόδιο (15/240), καρδιακή ανεπάρκεια (19/240) και καρκίνος συμπαγούς οργάνου ή 240 αιματολογικά. Ερευνήσαμε επίσης πιθανές διαφορές στις αποκλίσεις ταξινόμησης μεταξύ των συμμετεχόντων νοσοκομείων, αλλά οι διαφορές δεν έφτασαν σε στατιστική σημασία, αν και διαφορετικά νοσοκομεία της μελέτης εξυπηρετούν διαφορετικούς πληθυσμούς μελέτης.

Στη συνέχεια, συγκρίναμε ασθενείς των οποίων ο θάνατος αποδόθηκε ή σχετιζόταν με τον COVID-19 (θάνατος «λόγω» COVID-19) με ασθενείς των οποίων οι θάνατοι ταξινομήθηκαν ως μη σχετιζόμενοι με τον COVID-19 (θάνατοι «με» COVID-19), για να εντοπίσουμε παράγοντες κινδύνου για θάνατο «με» COVID-19. Σε μονομεταβλητή ανάλυση (Πίνακας  2 ), οι ασθενείς που πέθαναν «με» COVID-19, σε σύγκριση με εκείνους που πέθαναν «από» COVID-19 είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να είναι νεότεροι (μέσος όρος ± SD 79,9 ± 11,8 έναντι 83,6 ± 9,8, P  < 0,001), να έχουν κακοήθη νόσο στο τέλος του οργάνου. και να μολυνθεί μέσω νοσοκομειακής μετάδοσης.

Αντίθετα, οι ασθενείς που πέθαναν «λόγω» του COVID-19, είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι μεγαλύτερης ηλικίας, να εισαχθούν σε θάλαμο μολυσματικών ασθενειών, να έχουν συμπτώματα και εργαστηριακά συμβατά με τον COVID-19, να λάβουν συμπληρωματικό οξυγόνο ή/και ειδική θεραπεία για τον COVID-19.

Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, με τη χρήση πολυμεταβλητού μοντέλου δυαδικής λογιστικής παλινδρόμησης, η μετάδοση λοίμωξης στο νοσοκομείο, η ηπατική νόσος τελικού σταδίου, η ανοσοκαταστολή και η νεότερη ηλικία ήταν προγνωστικοί παράγοντες ότι ο επακόλουθος θάνατος ήταν «με» τον COVID-19 (Πίνακας 3 ).

Οι ερευνητές εξέτασαν τα αρχεία του διαγράμματος και τα κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα και πραγματοποίησαν συνεντεύξεις με τον γιατρό που φρόντιζε τα άτομα της μελέτης πριν πεθάνουν.

Ο επιδημιολόγος Nicolas Hulscher είπε ότι πιστεύει ότι η μελέτη είναι μεθοδολογικά σωστή.

«Σε αντίθεση με τις περισσότερες μελέτες που βασίζονται σε διοικητική κωδικοποίηση, αυτή η έρευνα διεξήγαγε έναν ολοκληρωμένο κλινικό έλεγχο — συνδυάζοντας πλήρεις ανασκοπήσεις διαγραμμάτων, άμεσες συνεντεύξεις με τους θεράποντες ιατρούς και ανεξάρτητη κρίση από ειδικούς αναθεωρητές», είπε ο Hulscher.

Οι ερευνητές είπαν ότι επέλεξαν να μελετήσουν τους θανάτους που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του «κύματος Omicron» επειδή η «υψηλότερη μολυσματικότητα και η χαμηλότερη νοσηρότητα της νέας παραλλαγής, που σχετίζεται με χαμηλότερους κινδύνους νοσηλείας και θανάτου λόγω COVID-19», καθιστούσε εύλογο ότι οι θάνατοι «από» COVID-19 θα υπερμετρηθούν.

Οι συγγραφείς σημείωσαν επίσης ότι, στην Ελλάδα, κάθε θάνατος που συνέβη σε ασθενή που βρέθηκε θετικός στον COVID-19 τη στιγμή του θανάτου ταξινομήθηκε επίσημα ως θάνατος που σχετίζεται με τον COVID-19.

Ο Hulscher είπε ότι αυτή ήταν κοινή πρακτική σε πολλές χώρες:

«Δεδομένου ότι παρόμοιες πρακτικές κωδικοποίησης θανάτων χρησιμοποιήθηκαν σε δυτικά έθνη, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι ο αριθμός των θανάτων από τον COVID-19 διογκώθηκε τεχνητά σε συγκρίσιμο βαθμό αλλού».

Ο Bell απέδωσε αυτή την πρακτική στα οικονομικά και άλλα κίνητρα που παρείχαν οι κυβερνήσεις στα νοσοκομεία:

«Υπήρχε μια οικονομική επιθυμία να βγάλουμε πολλά χρήματα από τα ταχέως αναπτυγμένα εμβόλια mRNA και να δημιουργήσουμε προηγούμενο για αυτό στο μέλλον. Καθώς οι λοιμώξεις από τον ιό SARS-CoV-2 ήταν γενικά αρκετά ήπιες, ήταν απαραίτητο να τρομάξουμε τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι ο COVID-19 ήταν πολύ πιο σοβαρός και πολύ πιο διαδεδομένος από ό,τι στην πραγματικότητα».

Ο Jablonowski είπε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι αποφάσεις για τη δημόσια υγεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 καθοδηγούνταν από φόβο αντί για επιστημονικά ή ιατρικά κριτήρια:

«Υπήρχε μια ομίχλη που επικράτησε πάνω από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της εποχής… Αυτή η ομίχλη λάθη πάντα από την πλευρά του φόβου, με αποτέλεσμα οι αποφάσεις που βασίζονται στον φόβο να ευνοούνται έναντι των ορθολογικών αποφάσεων».

Σύμφωνα με τον Jablonowski, αυτός ο φόβος οδήγησε σε μια σειρά βλαβών για την κοινωνία γενικότερα:

“Ανεξάρτητα από το ποια ήταν η πρόθεση πίσω από την υπερμέτρηση των θανάτων από το COVID-19, οι συνέπειες μας οδήγησαν σε λάθος δρόμο… Απομονωθήκαμε με κλειστές πόρτες και μάσκες. Χορηγήσαμε πειραματικά φάρμακα και πειραματικά εμβόλια . Τα νοσοκομεία μας έγιναν τόποι ζημιάς”…

Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

By Έλληνας Πατριώτης

Απάντηση

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ