Τι συμβαίνει πραγματικά στο Ιράν και ποιοι ακριβώς είναι οι στόχοι και ο ρόλος των ΗΠΑ σε αυτή τη σύγκρουση;
Στην πραγματικότητα, όλα έχουν να κάνουν με την ενέργεια, γι’ αυτό και βομβαρδίζονται τα διυλιστήρια πετρελαίου με την ελπίδα ότι το καθεστώς θα κλείσει το Στενό του Ορμούζ – μια παγίδα στην οποία καλείται να πέσει ο Τραμπ, καθώς οι Ισραηλινοί βασίζονται στον Τραμπ για να σύρει τις ΗΠΑ σε πόλεμο με το Ιράν στον Περσικό Κόλπο.
Πηγή: Uncut News
Άρθρο από Martin Jay
Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση
Η πρόσφατη επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν ήταν, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, από πολλές απόψεις ένα σχέδιο που βρισκόταν σε εξέλιξη για τουλάχιστον ένα χρόνο. Ωστόσο, αν εξετάσουμε την αντιπάθεια του Ισραήλ και του Νετανιάχου προς το Ιράν πιο προσεκτικά, αυτή χρονολογείται δεκαετίες πίσω. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Μπίμπι δημοσίευσε ένα βιβλίο στο οποίο ισχυριζόταν ότι το Ιράν ήταν μόλις τρία χρόνια μακριά από την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Μόλις πρόσφατα, ισχυρίστηκε σε ένα βίντεο ότι τώρα ήταν μόνο ένα χρόνο μακριά, ή, όπως το έθεσε, «ίσως και μήνες».
Αλλά αυτή η ιδέα ότι το Ιράν κατασκευάζει στην πραγματικότητα πυρηνική βόμβα, κάτι που θα δικαιολογούσε τη δυτική παρέμβαση, είναι στην καλύτερη περίπτωση αδύναμη και στη χειρότερη ανειλικρινής. Απλώς δεν είναι αλήθεια, και ακόμη και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης το παραδέχτηκαν πριν από επτά μήνες.
Τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, δύο Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν στο Reuters: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το Ιράν δεν έχει αποφασίσει να κατασκευάσει πυρηνικό όπλο, παρά τις πρόσφατες στρατηγικές αποτυχίες της Τεχεράνης, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας ηγετών της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ και δύο σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχών προσπαθειών επίθεσης στο Ισραήλ».
Εκείνη την εποχή, ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν και ένας εκπρόσωπος του Γραφείου του Διευθυντή Εθνικών Πληροφοριών (ODNI) πρόσθεσαν στις δημόσιες δηλώσεις του διευθυντή της CIA, Γουίλιαμ Μπερνς, ο οποίος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «δεν είχαν δει καμία ένδειξη ότι ο Ιρανός ηγέτης είχε ανατρέψει την απόφασή του του 2003 να αναστείλει το πρόγραμμα όπλων».
Μπορούμε επίσης να υποθέσουμε ότι ο Τραμπ και η κλίκα των γερακιών του κατά του Ιράν δεν έχουν δει κανένα σημάδι ότι η κατάσταση έχει αλλάξει, αν και είναι αλήθεια ότι η Τεχεράνη πρόσφατα δεν συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις των διεθνών επιθεωρητών όπλων για πρόσβαση σε ορισμένες τοποθεσίες.
Ποια είναι, λοιπόν, η πραγματικότητα; Τι συμβαίνει πραγματικά στο Ιράν και ποιος ακριβώς είναι ο στόχος και ο ρόλος της Αμερικής σε αυτή τη σύγκρουση;
Για να απαντήσουμε σε αυτό, απλώς πρέπει να κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία, η οποία θα μας δώσει μια ένδειξη για το πώς σκέφτεται ο Τραμπ. Ο Τραμπ κοιτάζει πάντα πίσω και, από πολλές απόψεις, ζει στο παρελθόν. Τη δεκαετία του 1980, όταν ο Πρόεδρος Ρίγκαν ανέλαβε τα καθήκοντά του, αυτός, όπως και πολλοί μετά από αυτόν, φοβόταν βαθιά το Ιράν και τη στρατιωτική του επιρροή στην περιοχή.
Φοβόταν τόσο πολύ το νέο ισλαμικό καθεστώς που συμφώνησε να πουλήσει στην Τεχεράνη τα όπλα που χρειαζόταν, υποστηρίζοντας παράλληλα ομάδες στον Λίβανο που συμμάχησαν με το Ιράν, με αντάλλαγμα την αποστολή δεμάτων ηρωίνης στις ΗΠΑ με πτήσεις της Pan Am – ως μέσο για να διασφαλίσει ότι οι Αμερικανοί όμηροι στον Λίβανο δεν θα δολοφονούνταν. Το Λόκερμπι ήταν μια από αυτές τις «ελεγχόμενες πτήσεις» που πήγε τρομερά στραβά όταν το Ιράν χρησιμοποίησε μια παλαιστινιακή ομάδα για να φέρει τη δική της βαλίτσα στην πτήση 103 της Pan Am για να την εκραγεί σε αντίποινα εναντίον της Αμερικής για την κατάρριψη ενός ιρανικού πολιτικού αεροσκάφους μήνες νωρίτερα το καλοκαίρι του 1988.
Ο φόβος για το Ιράν είναι ένα θέμα που πρέπει να σκεφτούμε. Οι τέσσερις δεκαετίες επιρρίψεως ευθυνών στον Καντάφι και τη Λιβύη, οι οποίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα, αποτελούν ένα καλό παράδειγμα του πόσο η Δύση φοβάται την Ισλαμική Δημοκρατία και τις στρατιωτικές της δυνατότητες, αν και είναι δίκαιο να πούμε ότι ο Τραμπ φοβάται λιγότερο από τον Ρίγκαν, τον Κάρτερ και τον Μπους τον πρεσβύτερο. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στην άγνοιά του και στους κακούς συμβούλους που τον παραπληροφόρησαν. Ή θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι ο έλεγχος του Ισραήλ στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έχει φτάσει σε ένα νέο επίπεδο κυριαρχίας υπό τον Τραμπ, με το παράσιτο να γίνεται γιγάντιο, να ρουφάει το αίμα από τον ξενιστή του και να τον πνίγει με το μέγεθός του.
Είναι πιθανό η προθεσμία που έθεσε ο Τραμπ για το Ιράν να μην ήταν στην πραγματικότητα η δική του προθεσμία, αλλά μια προθεσμία που επιβλήθηκε από το Ισραήλ; Είπε ο Μπίμπι στον Τραμπ: «Έχετε προθεσμία μέχρι τις 13 Ιουνίου και μετά θα εφαρμόσουμε το σχέδιό μας»; Πολλοί κυνικοί στη γεωπολιτική αρένα είναι πεπεισμένοι ότι ολόκληρο το σχέδιο για την κατάληψη του Ιράν και την αλλαγή καθεστώτος είναι ιδέα του Τραμπ, αλλά αυτό είναι απίθανο για διάφορους λόγους. Πιστεύουν ότι κάνοντας πίσω και αφήνοντας το Ισραήλ να πραγματοποιήσει την επίθεση, μπορεί να προστατεύσει τους Αμερικανούς στρατιώτες στην περιοχή από το να γίνουν στόχος του Ιράν, αφού στη συνέχεια μπορεί, με ένα ανόητο αδιάφορο σήκωμα των ώμων, να ισχυριστεί ότι το Ισραήλ τα έκανε όλα μόνο του.
Είναι εύκολο να πέσει κανείς στην παγίδα να ανατρέξει στις ηγεμονικές φιλοδοξίες της Αμερικής στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 – μια περίοδο που ο Τραμπ θεωρεί πολύτιμη και αναβιώνει. Ο Τραμπ βλέπει το πλεονέκτημα της ενίσχυσης της Αμερικής σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς αυτό του παρέχει επιχειρηματικές ευκαιρίες που μπορεί να χειραγωγήσει.
Ωστόσο, δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι σκέφτεται όπως οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ, οι οποίοι έβλεπαν τη Μέση Ανατολή με τον ίδιο τρόπο που οι Βρετανοί έβλεπαν την Αφρική στα τέλη του 19ου αιώνα.
«Θα εξοντώσουμε επτά χώρες σε πέντε χρόνια, ξεκινώντας από το Ιράκ, μετά τη Συρία, τον Λίβανο, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Σουδάν και τέλος το Ιράν», είναι το διαβόητο απόφθεγμα του απόστρατου στρατηγού Γουέσλι Κλαρκ, ο οποίος το 2007 αποκάλυψε τους παράλογους ιμπεριαλιστικούς στόχους της κλίκας Μπους-Τσέινι στην Έιμι Γκούντμαν του Democracy Now.
Ο Τραμπ δεν έχει την αυτοπεποίθηση ή την ικανότητα να διοικεί στρατιωτικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. Αισθάνεται ανασφαλής σε περίπτωση σύγκρουσης. Ωστόσο, το μότο «Όπου κι αν παρεμβαίνουν οι ΗΠΑ, υπάρχει πάντα δωρεάν πετρέλαιο ή φυσικό αέριο για κλοπή» ισχύει και για τον Τραμπ και την άποψή του για την περιοχή. Η διαφορά είναι ότι θέλει να χρησιμοποιήσει το Ισραήλ για να κάνει όλη τη σκληρή δουλειά και να αναλάβει τα ρίσκα, ενώ ο Τραμπ, όχι οι ΗΠΑ, παίρνει όλα τα εύσημα και χειρίζεται τις υποθέσεις.
Για το Ιράν, η ισραηλινή κυριαρχία στην περιοχή θα ήταν μια σημαντική ώθηση για να κυβερνήσει αποτελεσματικά τους Άραβες, όπως ακριβώς κάνουν οι Τούρκοι εδώ και 400 χρόνια, ενώ το Ισραήλ μπορεί να κλέβει και να μεταπωλεί τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου του. Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ πάντα έβλεπε επιχειρηματικές ευκαιρίες για τον εαυτό του και τους φίλους του, είτε με το τρέχον καθεστώς είτε με ένα νέο που είναι πιο ευθυγραμμισμένο με τη Δύση, όπως κάνει το νέο καθεστώς στη Συρία. Ο Τραμπ αναμφίβολα θα είχε σηματοδοτήσει στους Ιρανούς διαπραγματευτές ότι, σε οποιαδήποτε νέα συμφωνία, θα αποφάσιζε σε ποιες αμερικανικές εταιρείες θα επιτρεπόταν να εγκατασταθούν εκεί και να επωφεληθούν από τις επιχειρηματικές ευκαιρίες. Ακόμα και το καθεστώς στην Τεχεράνη υπέδειξε ότι θα ήταν ανοιχτό σε Αμερικανούς επενδυτές μόλις επιτευχθεί συμφωνία.
Τι άλλαξε λοιπόν; Απλώς ότι μια συμφωνία που είχε με το Ισραήλ και το Ιράν έληγε. Έληξε, και αυτό πυροδότησε την αντίδραση του Μπίμπι να προχωρήσει με το σχέδιό του για αλλαγή καθεστώτος. Στην πραγματικότητα, όλα έχουν να κάνουν με την ενέργεια, γι’ αυτό και βομβαρδίζονται τα διυλιστήρια πετρελαίου με την ελπίδα ότι το καθεστώς θα κλείσει το Στενό του Ορμούζ – μια παγίδα στην οποία καλείται να πέσει ο Τραμπ, καθώς οι Ισραηλινοί βασίζονται στον Τραμπ για να σύρει τις ΗΠΑ σε πόλεμο με το Ιράν στον Περσικό Κόλπο.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τα αποθέματα στρατιωτικού εξοπλισμού, τα οποία εξαντλούνται με ανησυχητικό ρυθμό. Εάν ο Τραμπ κάνει το βήμα να επιτεθεί στο Ιράν με αμερικανικές δυνάμεις στον Κόλπο, αυτό θα πυροδοτήσει αυτόματα μια επίθεση στα πετρελαιοπηγεία των χωρών του GCC, τα οποία το Ιράν μπορεί εύκολα να καταστρέψει. Αλλά έχουν τους πυραύλους για να το κάνουν αυτό; Πολλά λέγονται για τους μεγαβαλλιστικούς πυραύλους του Ιράν, υπερηχητικούς πυραύλους που ταξιδεύουν με 13 φορές την ταχύτητα του ήχου και, σύμφωνα με ιρανικές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί. Σαφώς, οι Ιρανοί περιμένουν την κατάλληλη στιγμή, πιθανώς όταν οι προμήθειες του Ισραήλ θα είναι χαμηλότερες.
Η πρόσφατη επίθεση σε ένα διυλιστήριο πετρελαίου στη Χάιφα είναι σημαντική επειδή θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, αναγκάζοντάς την να στραφεί στους Αμερικανούς για εναέριο ανεφοδιασμό. Μέχρι στιγμής, το Ισραήλ βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά σε αεροπορικές επιδρομές, αλλά σταδιακά χάνει τα αμερικανικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη του, καθιστώντας το Ιράν την πρώτη χώρα που κατέρριψε δύο αμερικανικής κατασκευής F-35. Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί και το Ιράν καταφέρει να καταστρέψει περισσότερες στρατιωτικές υποδομές στο Ισραήλ, ενώ ταυτόχρονα καταρρίπτει περισσότερα μαχητικά αεροσκάφη, οι κανόνες του πολέμου φθοράς θα γέρνουν υπέρ της Τεχεράνης.
Το Ιράν δεν χρειάζεται να κερδίσει τον πόλεμο. Απλώς πρέπει να επιμείνει για να κερδίσει, καταστρέφοντας παράλληλα το αξιοσημείωτα μικρό οπλοστάσιο του Ισραήλ (το Ισραήλ έχει συνολικά μόνο 272 μαχητικά αεροσκάφη). Η πολιτική θα παίξει επίσης σημαντικό ρόλο, καθώς η σύλληψη Ισραηλινών πιλότων ως αιχμαλώτων πολέμου θα είναι επίσης ένας παράγοντας που θα καθορίσει ποιος τελικά θα αναδειχθεί ως ο τελικός νικητής. Με λίγα λόγια, το Ισραήλ δεν έχει χρόνο και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ένα μόνο ατού: τον Τραμπ.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
