Από τον κόκκινο στρατό στον ψηφιακό κομμουνισμό…

Από τον κόκκινο στρατό στον ψηφιακό κομμουνισμό...

Γράφει ο Φίλιππος Χάντζος

Ακούμε συχνά, για τήν υποτιθέμενη ανωτερότητα στρατού καί γενικού δυναμικού τής Σοβιετικής Ενώσεως.

Το 1985 πήγα στην Γιουγκοσλαβία (τουριστικά για 4-5 μέρες). Κυρίαρχο κοινωνικό χαρακτηριστικό ήταν η κατάθλιψη. Και μία προσμονή λίγο πριν το γενικό ξέσπασμα. 

Ένοπλο περίπολο δύο ανδρών μέσα στό πλήθος καί άρματα μάχης εντός μόνιμου όρχου (= χώρος σταθμεύσεως στρατιωτικών οχημάτων) πίσω από λεπτά κάγκελα φράχτη ώστε (τά τάνκς..) νά είναι άμεσα ορατά κολλητά σέ πεζοδρόμιο κεντρικής οδού στό Βελιγράδι (όπως οι κλούβες τών ΜΑΤ στούς δικούς  “μας”  δρόμους).

Τό υπόκωφο στοιχείο βρασμού καί πιθανής κοινωνικής εκρήξεως, βοούσαν ότι η πίεση ερχόταν άνωθεν.

Όχι από αιτίες πού ξεκινούσαν από τά κάτω, απ’ τόν λαό. 

Θά χρησιμοποιήσω τό παράδειγμα τού πλήθους τών επιβατών πού είναι ομαδικά έτοιμοι νά ξεσπάσουν στόν επικίνδυνο οδηγό τού λεωφορείου.

Εξίσου άσβηστα, θυμάμαι τό έντονο δυτικό στύλ στήν εμφάνιση τής νεολαίας. 

Αρκετές φορές ξαφνιάστηκα όταν άκουσα άψογα αγγλικά από νέους. 

Ο προσανατολισμός τής νεολαίας ήταν οριστικός. 

Η κοινωνία, συνολικά, είχε γυρίσει τήν πλάτη στίς καθεστωτικές δοξασίες.

Η νεολαία εκδήλωνε ιδιαίτερη συμπάθεια όταν έβλεπε καί άκουγε δυτικούς.

Εκείνο πού μ’ άρεσε ήταν ότι ο λαός δέν είχε συμπτώματα αναξιοπρέπειας ούτε φαινόταν δειλός, μίζερος ή τσακισμένος. 

Η περηφάνεια ήταν εμφανής, όσο έρρεε μέσα στό κανάλι τής ιστορικής αδικίας.

Τά γιουγκοσλαβικά δηνάρια ήταν τίποτα.

Όταν επέστρεψα Θεσσαλονίκη, είχα ακόμη αρκετά αφού δέν υπήρχε κάτι ελκυστικό ν’ αγοράσω στήν πατρίδα τους. 

Στήν Εθνική τράπεζα όταν ο ταμίας είδε τά δηνάρια, είπε :  

” Τι’ ναι αυτά ? “

Βγήκα έξω καί τά πέταξα μέσα στό πρώτο καλάθι τού Δήμου..

Πρίν απ’ αυτά, όταν μπήκαμε στήν γιουγκοσλαβική επικράτεια, ανέβηκε στό λεωφορείο ένας υπάλληλος τού τελωνείου φορώντας εκείνη τήν βαριά (σοβιετικού τύπου) μακριά κάπα, δήθεν για νά κάνει έλεγχο καί κάποιοι (γνωρίζοντες..) τού έδωσαν λίγες μπανάνες κι έφυγε πολύ πιό γρήγορα απ’ ό,τι μπήκε. 

Εάν μέ λίγες μπανάνες ακυρώσαμε τόν κομμουνιστικό τελωνειακό έλεγχο, φαντάσου τί θά μπορούσαμε νά κάνουμε μέ πολλές μπανάνες!

Δεν θά πώ (τά γνωστά..) ότι τήν Σοβιετική Ένωση τήν υποστήριζαν αδιάλειπτα καί τήν κρατάγαν στή ζωή.. οι δυτικοί.

Αυτά πλέον, είναι γνωστά (καί) στήν Ελλάδα χάριν βιβλίων καί τού διαδικτύου πού αν καί αργά, έριξαν τό τείχος τής απαγόρευσης στήν ενημέρωση πού μέχρι πρόσφατα, ύψωνε τό γνωστό αριστερό κατεστημένο

Βέβαια, αυτό τό ψυχολογικό κατεστημένο υπάρχει ακόμα στά αυτοπεριορισμένα μυαλά μιάς κατηγορίας πολιτών πού συνεχίζει εμμονικά, νά ακολουθεί τά ίδια (οικογενειακά) ψέματα όπως, πρόσφατα, συνέβη μέ τό σηκωμένο μανίκι τού κυρίου Γενικού πού ήταν αρκετό για νά υποδείξει τά εμβόλια στό πλήθος τών πιστών, αφού βάσει Ρίτσου  “ο Στάλιν δέν πέθανε”  (ακόμη..)

Πρός ενημέρωση τών υπολοίπων, ο Κόκκινος στρατός ήταν ένα τεράστιο ένοπλο πλήθος στρατιωτικής ανεπάρκειας πού, τελικά, ξεφτιλίστηκε στό Αφγανιστάν όταν αναγκάστηκε νά τό εγκαταλείψει λύνοντας τήν μερική(!) στρατιωτική Κατοχή περίπου δέκα χρόνων. 

Οι Αφγανοί ορεσίβιοι σανδαλοφόροι κατάφεραν νά ντροπιάσουν τήν κόκκινη αρκούδα μέ μόνο ένα φορητό σύστημα αντιαεροπορικού εκτοξευτή πού χορηγούσε  -κρυφά-  η Αμερική. 

Επίσης, είναι εξίσου αποκαρδιωτικό για κάθε ψυχωμένο στρατιώτη, τό γεγονός ότι οι επιζήσαντες σοβιετικοί βετεράνοι τού Αφγανιστάν αντιμετωπίστηκαν μέ περιφρόνηση καί εγκατάλειψη από κοινωνία καί καθεστώς.

Τό ίδιο γνωρίζουμε ότι συνέβη καί μέ τούς βετεράνους τού Κόκκινου στρατού τού Β’ΠΠ άν καί εκείνοι υπήρξαν νικητές τού πολέμου..

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η σοβιετική πολιτική στό θέμα τών βετεράνων δέν ήταν διαφορετική από τήν περιφρόνηση πού καταγράφεται στίς ταινίες τού Χόλυγουντ για τούς Αμερικανούς βετεράνους τού Βιετνάμ. 

Μετά τήν σοβιετική συντριβή στό Αφγανιστάν καί ως ιστορική νομοτέλεια (ανώτερη κάθε συνεννοήσεως μεταξύ τών ανθρώπων), λίγα χρόνια αργότερα (1991), ο Κόκκινος Στρατός ΔΕΝ θά ρίξει αποτελεσματικά ούτε μία σφαίρα (από τίς εκατομμύρια σφαίρες πού διέθετε) για νά αποτρέψει τήν διάλυση τής Σοβιετικής Ενώσεως άν καί ο καταστατικός ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΌΣ στρατηγικός σκοπός τού Κόκκινου στρατού ήταν η υπεράσπιση τής σοβιετικής πατρίδας καί τού Σοσιαλισμού.

Κάποιοι θά πρέπει, επιτέλους, νά εντοπίσουν ότι η Μεταφυσική είναι ανώτερη τής καθημερινότητας (σέ όλα τά πεδία) καί αργά ή γρήγορα, νικά τά οχυρά τής ανθρώπινης βλακείας. 

Όμως κι αυτή η μεταφυσική έχει κάποιο όριο αφού ο πλανήτης, μάλλον, δέν είναι αποκλειστικής ιδιοκτησίας.

Στό εγκωμιαστικό για τήν Σοβιετική Ένωση, έργο (του) μέ τίτλο  “Ρουσσία” (μέ “Ρου”..)  ο Νίκος Καζαντζάκης αναφωνεί: 

“Ψωμί καί τάνκς ! Αυτός είναι ο κομμουνισμός.”

Πράγματι, αυτός είναι ο κομμουνισμός !

Λίγο ψωμί καί πολύ ψέμα. 

Καί για όποιον διαφωνεί, πολλά τάνκς..

Μέχρι τήν ώρα πού τά κύματα τού ραδιοφώνου καί τής τηλεοράσεως νά περάσουν τούς φράχτες καί νά ενημερώσουν για τήν αλήθεια, προκαλώντας τήν γενική ψυχική παράλυση πού ήταν η μοιραία κατάληξη τού υπαρκτού σοσιαλισμού.

Αυτό τό κόκκινο όπου πήρε τήν εξουσία επέφερε στέρηση, μαύρη αγορά, αλκοόλ, πορνεία, καταπίεση καί τήν μοναδική (στήν παγκόσμια Ιστορία), βιομηχανικού τύπου ανάπτυξη στήν παρακολούθηση ανθρώπου από άνθρωπο από επαγγελματίες καταδότες, ρουφιάνους καί χαφιέδες.

Αυτοί συγκροτούσαν ολόκληρες κρατικές μυστικές υπηρεσίες μέ όπλα καί εξοπλισμό. 

Επιπλέον καί ανάλογα μέ τίς ανάγκες, στρατολογούντο ιδιώτες σέ μόνιμη ή περιορισμένη διάρκεια παρακολουθήσεως τών συμπολιτών τους.

Μαζί μέ τά κομματικά στελέχη καί τό φυλακτικό προσωπικό τών στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας, όλοι αυτοί συμπλήρωναν ένα κρατικό σύστημα εκατομμυρίων ανθρώπων πού απλά-πολύ απλά ΔΕΝ παρήγαν πλούτο.

Επομένως, κάποιοι άλλοι έπρεπε νά συντηρούν αυτούς.

Μερική λύση σ’ αυτή τήν τεράστια κρατική οικονομική ανάγκη, υπήρξαν οι εργάτες-κρατούμενοι στά Γκούλαγκ.

Ήταν τά κομμουνιστικά φτηνά εργατικά χέρια  (μέ πρόσχημα τήν κοινωνική αναμόρφωση τους..)  αφού η κομμουνιστική προπαγάνδα για τήν υπεράσπιση τών εργατών δεν άφηνε περιθώριο για τήν ευθεία ιμπεριαλιστική κατάκτηση αποικιών. 

Όμως καί πάλι, προέκυπτε οικονομική ανεπάρκεια εξαιτίας τής τεράστιας σπατάλης κάθε είδους βοήθειας πού έστελνε η Σοβιετική Ένωση σέ όλο τόν πλανήτη για λόγους προπαγάνδας καί συμμαχίας. 

Επομένως, τό ίδιο τό σύστημα είχε από μόνο του, από μέσα του, εγγενώς, δομικά καί νομοτελειακά, τούς λόγους τής οικονομικής αποτυχίας. 

Οι ρουφιάνοι καί οι χαφιέδες έριξαν τόν κομμουνισμό. 

Η επαναστατική επαγρύπνηση..

“Ρου-σσία”  όπως λέει ο Καζαντζάκης.

Όπως λέμε ρού-μι (από Κούβα).

Όπως λέμε ρου-φιάνοι..

Η υπερπαραγωγή ανηθικότητας προκαλεί παρέκκλιση πέραν τού ορίου πού μπορεί νά αντέξει ο μηχανισμός αυτοκαθαρισμού τής Ιστορίας. 

Ως κόφτης περιορισμού επεμβαίνει η Φύση μέ διάφορους τρόπους.

Η Φύση υπάρχει (καί) μέσα μας, όχι μόνον στό εξωτερικό περιβάλλον. 

Στή λειτουργία τού εσωτερικού κόσμου τών ανθρώπων έχουμε μεταβολή τής ανθρώπινης συνείδησης  -τού ανθρώπινου υποκειμένου-  είτε πρός τό καλό είτε πρός τό κακό. 

Η υπερπαραγωγή ανηθικότητας είναι τοξικότητα για τόν πλανήτη. 

Σκεφτείτε μόνον τήν αρνητική ενέργεια από τίς συνεχείς κακές σκέψεις εκατομμυρίων ανθρώπων..

Το οικονομικό πρόβλημα τής μισθοδοσίας εκατομμυρίων σοβιετικών φρουρών καί χαφιέδων έρχεται, σήμερα, να επιλύσει η τεχνολογία.

Ένα κινητό, μία κάμερα, ένα DRONE, ένα ρομπότ κάνει καλύτερη δουλειά καί πιό φτηνά από κάθε ρουφιάνο.

Η τεχνολογία ως ανώτερο όπλο τής εξουσίας.

Ο Στάλιν επιστρέφει ως τεχνητή νοημοσύνη. 

Ο Στάλιν θεμελίωσε τόν  “σοσιαλισμό σέ μία χώρα”. 

Εμείς ζούμε στήν εποχή τής μετάβασης πρός τόν παγκόσμιο κομμουνισμό. 

Τότε, τό κομμουνιστικό κόμμα έδινε διαταγές μέσα σέ μία χώρα. 

Αύριο θά δίνει διαταγές η τεχνητή νοημοσύνη από ένα παγκόσμιο ενοποιημένο δίκτυο ψηφιακού ελέγχου, απόλυτου.

Τελικά, ο Μαρξ είχε δίκιο ότι ο κομμουνισμός είναι τό τέλος τής Ιστορίας. 

Αλλά, μέσω τών μηχανών.

Όχι τών εργατών.

Όλα τελειώνουν εκεί. 

Για όλους..

Καί για τούς ρουφιάνους..

Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

By Έλληνας Πατριώτης

Απάντηση

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ