Το παρελθόν του Τσίπρα – άνοιγμα των συνόρων στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ασφυξία των ελληνικών νησιών και υιοθέτηση πολιτικών φιλικών προς τον παγκοσμιοποιητισμό – υποδηλώνει ότι είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο για τη διάβρωση της εθνικής κυριαρχίας…με το Αιγαίο να είναι στόχος…
Αυτός και ο Μητσοτάκης φαίνονται ως δύο όψεις του ίδιου παγκοσμιοποιητικού νομίσματος, συνεχίζοντας μια κληρονομιά παραχωρήσεων. Η ομιλία του Τσίπρα για «πιο όμορφες θάλασσες» ακούγεται κούφια ενάντια στο ιστορικό της προδοσίας του. Η επιστροφή του δεν είναι λύτρωση, είναι μια υπολογισμένη κίνηση για να ολοκληρώσει μια ατζέντα…
Γράφει ο Μάνος Βιτώρος
Ο Αλέξης Τσίπρας, πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, παραιτήθηκε από τα βουλευτικά του καθήκοντα, καθήκοντα που ελάχιστα εκτέλεσε τα τελευταία χρόνια, διατηρώντας ωστόσο τα προνόμια του τέως πρωθυπουργού. Τώρα, μιλά για μια «νέα αρχή» με σκοπό την «ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης».
Όμως, το ιστορικό του ρίχνει βαριά σκιά σε αυτή τη ρητορική. Είναι ο Τσίπρας ο άνθρωπος που επιστρατεύεται από το βαθύ κράτος για να ολοκληρώσει μια «Πρέσπα του Αιγαίου», όπως ακριβώς χρησιμοποιήθηκε για τη Μακεδονία μετά από χρόνια προετοιμασίας από τη δήθεν δεξιά;
Το παρελθόν του Τσίπρα τροφοδοτεί τον κυνισμό και η επιστροφή του γεννά υποψίες για έναν μεγαλύτερο σκοπό…
Το 2018, υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών, παραδίδοντας το όνομα, τη γλώσσα και την ταυτότητα της Μακεδονίας για διεθνείς επαίνους. Χαρακτήρισε εκατομμύρια Έλληνες που διαδήλωναν ως «ακροδεξιούς» και «ανόητους», απορρίπτοντας την υπεράσπιση της εθνικής τους υπερηφάνειας. Οι λαϊκίστικες κραυγές του «Πίσω, κυρία Μέρκελ!» οδήγησαν στο πιο σκληρό μνημόνιο, στο κλείσιμο των τραπεζών και στην καταστροφή της μεσαίας τάξης. Το «Όχι» του δημοψηφίσματος του 2015 έγινε «Ναι» μέσα σε μια νύχτα, αποκαλύπτοντας τη δημοκρατική του στάση ως φάρσα.
Τώρα, η επιστροφή του γεννά υποψίες για έναν μεγαλύτερο σκοπό. Το Αιγαίο, με τα στρατηγικής σημασίας ύδατα και τα αμφισβητούμενα σύνορά του, μπορεί να είναι ο επόμενος στόχος. Το παρελθόν του Τσίπρα — άνοιγμα των συνόρων στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ασφυξία των ελληνικών νησιών και υιοθέτηση πολιτικών φιλικών προς τον παγκοσμιοποιητισμό — υποδηλώνει ότι είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο για τη διάβρωση της εθνικής κυριαρχίας. Η δήλωσή του ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα» αποκτά δυσοίωνη βαρύτητα. Όπως με τις Πρέσπες, η τύχη του Αιγαίου μπορεί να έχει προετοιμαστεί από προκατόχους, με τον Τσίπρα να τοποθετείται για να δώσει το τελικό χτύπημα.
Αυτός και ο Μητσοτάκης φαίνονται ως δύο όψεις του ίδιου παγκοσμιοποιητικού νομίσματος, συνεχίζοντας μια κληρονομιά παραχωρήσεων. Η ομιλία του Τσίπρα για «πιο όμορφες θάλασσες» ακούγεται κούφια ενάντια στο ιστορικό της προδοσίας του. Οι Έλληνες θυμούνται τις σπασμένες του υποσχέσεις. Η επιστροφή του δεν είναι λύτρωση—είναι μια υπολογισμένη κίνηση για να ολοκληρώσει μια ατζέντα. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα θα δει πίσω από αυτή τη φάρσα.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
