Το πένθος στόχος των κυβερνόντων…

Γράφει ο Γ.Π.

Συγκινητική η προσέλευση του κόσμου στην απεργιακή κινητοποίηση για το θανατικό στα Τέμπη στις 28/02/2025 .

Τεράστια η συμμετοχή και δείχνει ότι η κοινωνία βράζει. Κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση των συγγενών και φίλων των θυμάτων. Ειδικά των μανάδων όπου τα θύματα είναι σπλάχνο τους, ακρωτηριάστηκαν αυτές οι μανάδες.

Όμως όλη αυτή η κινητοποίηση φανερώνει μία γενική οργή του λαού προς το πολιτικό σύστημα. Είναι σημάδι ότι υποφέρει και πονά όσο ποτέ άλλοτε στην σύγχρονη ιστορία. Αγωνιά για το τώρα, όχι για το αύριο αλλά για το σήμερα που βάλλεται από χίλιες μεριές.

Πόσοι δεν έχουν να προσφέρουν ούτε τα βασικά στο σπίτι τους; Πολλοί. Πόσοι δεν έχουν ηρεμία στο σπίτι τους εξαιτίας της ανέχειας; Πολλοί. Πόσοι ζουν την αδικία σε τραγικό βαθμό και την εκμετάλλευση; Πολλοί.

Αυτό σήμερα ένωσε με τον άδικο, τραγικό και εγκληματικό χαμό των επιβατών των αμαξοστοιχιών τον κόσμο. Πονούν. Υποφέρουν. Συμπάσχουν.

Άλλοι χάσανε τα παιδιά τους σε εκείνο το τραγικό δυστύχημα και άλλοι τα χάνουν καθημερινά από τις δυσβάστακτες συνθήκες που επικρατούν και άλλοι χάνονται πελαγωμένοι από τις πιέσεις που δέχονται…

Δυστυχώς και είναι αλήθεια επικρατεί θανατική εντολή από τους πολιτικούς, και αυτό ισχύει και για την Κύπρο.

Είναι λυπηρό που μέσα σε αυτό το κύμα πόνου δεν είδαμε κάτι να νιώσει ο πολίτης ανακούφιση. Την παρουσία της εκκλησίας. Την έμπρακτη συμπαράσταση των πατέρων. Δεν πήγαν επίσημα. Το αν βρέθηκαν κάποιοι ευαίσθητοι και με συνείδηση ιερείς αυτό δεν είναι επίσημο, αυτό είναι προσωπική στάση και τιμά τον ιερέα. Έστω στον τόπο της τραγωδίας να πάνε και να παρηγορήσουν τις οικογένειες κηρύσσοντας το Ευαγγέλιο, Τον Λόγο Του Θεού. Δεν το έκαναν. Το γιατί σύντομα θα το δούμε.

Είναι φόνος. Δεν είναι κάτι απλό. Τέτοιοι φόνοι συμβαίνουν καθημερινά. Και δυστυχώς, πολύ λυπούμε, είναι πολλοί.

Από το 2020 έχει ξεκινήσει μία οργανωμένη και άριστα μεθοδευμένη φονική περίοδος. Χάνονται ζωές. Και δυστυχώς, και θα κλείσω εδώ το κομμάτι που αφορά του Αρχιερείς και Ιερείς, χάνονται ψυχές. Και όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν, και εύχομαι να αφυπνιστούν με το Πάσχα που έρχεται.

Το θανατικό των Τεμπών δεν ήταν κάτι τυχαίο, κατά την προσωπική μου κρίση. Ευτυχώς που αστόχησαν να γίνει μέσα στο τούνελ. Εκεί θα είχαμε πολύ περισσότερες απώλειες.

Τα θύματα δεν είναι 57 τον αριθμό. Αλλά περισσότερα. Κάποτε θα φανεί η αλήθεια.

Σε ένα τροχαίο όταν σκοτωθεί ένας στο αυτοκίνητο και πάνε τέσσερις στο νοσοκομείο άλλος θα υποκύψει την επόμενη στιγμή και άλλος μετά από ένα ή περισσότερο χρόνο. Όλοι αυτοί χάσανε την ζωή από το τροχαίο. Και εδώ να ευχηθώ ταχεία ανάρρωση και πλήρη αποκατάσταση στους τραυματίες σωματικά και ψυχικά.

Οι 300 δολοφόνοι, γιατί και αυτός που ξέρει την αλήθεια και σωπαίνει είναι συνεργός, αύριο θα βγουν και θα πουν, για να φανούνε καλοί και ελεήμονες, θα σας αποζημιώσουμε για τις ζημιές που κάνανε οι ταραξίες, που αυτοί βάλανε όπως πάντα για να στήσουν την επόμενη ημέρα και να βγούνε καλοί.

Πάντα η τελευταία είδηση της ημέρας μένει ή αυτή που χρησιμοποιεί τον περισσότερο χρόνο. Και από αύριο δεν θα μιλούν για το πλήθος που συμμετείχε αλλά για την αποκατάσταση των ζημιών.

Φταίνε μόνο αυτοί; Σε καμία περίπτωση. Φταίει η επιθυμία του ανθρώπου για βόλεμα. Ο πονηρός εκλέγει πονηρούς. Το βόλεμα είναι πονηρή ενέργεια. Ιδού το αποτέλεσμα.

Τα πραγματικά θύματα είναι οι νέοι που θυσιάστηκαν… θυσιάστηκαν για το βόλεμα του μπαμπά και της μαμάς. Συγγνώμη που το γράφω. Είναι αλήθεια.

Ας όμως προσπεράσουμε αυτό το κομμάτι, δεν είναι της παρούσης. Ας έρθουμε στο τί κάνουμε τώρα. Πονά το τώρα.

Η συμμετοχή είναι καλό σημάδι, δείχνει ότι ο κόσμος ενεργοποιήθηκε, ασχέτως το κίνητρο (γιατί πολλοί πήγαν από αγανάκτηση για προσωπικές δυσκολίες προς το πολιτικό σύστημα). Αυτό πρέπει να διατηρηθεί.

Τα θύματα των Τεμπών έβγαλαν τον κόσμο από την αδράνεια της κατάθλιψης που τον κυριεύει. Του έδωσαν αφορμή να βγει και να δείξει ότι υπάρχει, είναι ζωντανός και είναι παρόν τόσο στον πόνο των συγγενών και φίλων των θυμάτων αλλά και σε άλλες μορφές πόνου που υπάρχουν την εποχή μας.

Αυτό που έδειξε η εικόνα σήμερα είναι ότι ο κόσμος υποφέρει. Και ότι εξακολουθεί, και είναι ευχάριστο αυτό, να ενώνεται στις δυσκολίες και τον πόνο.

Αυτό θα πει ψυχή. Αυτό θα πει ανθρωπιά.

Τούτη η ημέρα είναι ημέρα δημοκρατίας, αξιών και αρχών.

Δείχνει και είναι, μέσα στο πένθος της ημέρας, η Ανάσταση, όταν ο λαός ενώνεται και γίνεται μία οικογένεια. Με αυτό τον τρόπο μπορεί πολλά. Αυτό είναι ο Ελληνισμός.

Το σημαντικό Ο Κύριος να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων τόσο των Τεμπών, όσο και άλλων ενεργειών που γίνονται τα τελευταία χρόνια, να στηρίζει και να παρηγορεί συγγενείς και φίλους των θυμάτων και εμάς να μας φωτίσει να πορευθούμε δίκαια για με μην βάλουμε το άδικο πένθος.

Αιωνία η μνήμη τους!

Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

By Έλληνας Πατριώτης

Απάντηση

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ