Η φετινή Σταύρωση και Ανάσταση του Κυρίου εορτάσθηκαν στην σκιά μιας αντιχριστιανικής επιθέσεως…
Ειδικά αυτήν την τρίτη δεκαετία του 21ου (απατ)αιώνα που τα αποτυπώματα του Αντιχρίστου φαίνεται να ταιριάζουν περισσότερο παρά ποτέ στις προαιώνιες περιγραφές των προσφιλών μεθόδων του, απαιτείται επαυξημένη πνευματική επαγρύπνηση από την πλευρά μας, ώστε να μην πλανηθούμε.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Ι. ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΕΤΙΝΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΜΙΑΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ
Η φετινή Σταύρωση και Ανάσταση του Κυρίου εορτάσθηκαν στην σκιά της αντιχριστιανικής επιθέσεως που εξαπέλυσαν υπό τον μανδύα της ελευθερίας (ορθότερα: ασυδοσίας) της Τέχνης τα μεγάλα «προοδευτικά» μυαλά της Εθνικής Πινακοθήκης ή ορθότερα: Αντεθνικής Τερατοθήκης.
Η επίθεση αυτή αναχαιτίσθηκε προσωρινώς από τον θαρραλέο βουλευτή της «Νίκης» Νίκο Παπαδόπουλο, ο οποίος αποκαθήλωσε τα βλάσφημα έργα που αποτελούν όνειδος για έναν τέτοιον χώρο, τον οποίο επισκέπτονται όχι μόνο μαθητές (τo άρ. 16 παρ. 2 του Συντάγματος, όπου προβλέπεται ότι «η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την […] ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης» προφανώς έχει πάει περίπατο) αλλά και τουρίστες.
Άραγε, η χώρα μας δίπλα στον Γκόγια έχει να επιδείξει πρωτίστως αυτά τα τέσσερα αντιχριστιανικά έργα, ο δημιουργός των οποίων έφθασε να διαστρέφει το νόημα της Σταυρώσεως και Αναστάσεως του Χριστού, παρουσιάζοντάς τον σαν νεκροκεφαλή, δηλ. ως το ακριβώς ανάποδο από αυτό που είναι, δηλ. Nικητής του θανάτου;
Σημειωτέον ότι το συγκεκριμένο βλάσφημο «εικόνισμα» δεν είχε αναρτηθεί μέσα στο επίμαχο χώρο, αλλά οι δαιμόνιοι πολέμιοι του Χριστού που προσφέρουν πρόθυμες υπηρεσίες στο εωσφορικό στρατόπεδο των ΜΜΕ δεν έχασαν την ευκαιρία να προβάλλουν συνεχώς το έργο αυτό στην τηλεόραση και στον Τύπο.
Σύμφωνα, όμως, με όσα δήλωσε προσφάτως η διευθύντρια της Αντεθνικής Τερατοθήκης, τα αντιχριστιανικά έργα πρόκειται να επανατοποθετηθούν στην βρομερή θέση τους, και, μάλιστα, με αυξημένα μέτρα ασφαλείας, οπότε ο πόλεμος κατά του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας μας θα συνεχιστεί αναβαθμισμένος.
Παράλληλα, συνεχίζεται ακάθεκτη στον τρίτο όροφο η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος με την ερωτική μόλυνση της προσευχής «Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε».
ΙΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ VS ΚΑΤΣΑΔΙΩΤΗΣ
Πριν από λίγες ημέρες προέκυψε και ένα άλλο ζήτημα. Από την δημοσιογραφική ομάδα της ιστοσελίδας tvxs επισημάνθηκε η εξής «φοβερή και τρομερή» αντίφαση:
Στα εγκαίνια της αναδρομικής έκθεσης Τέτση, ανάμεσα στα έργα που εκτέθηκαν στην Αντεθνική Τερατοθήκη συμπεριλήφθηκε το πορτρέτο της κ. Άννας Παναγιωταρέα, προερχόμενο από την προσωπική συλλογή της άμισθης συμβούλου της Υπουργού Πολιτισμού. Θεώρησαν δε τα μέλη της ομάδας αυτής προκλητικό να εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκη μια προσωπογραφία, που συνήθως κοσμεί έναν προσωπικό χώρο, ενώ «εξοβελίζονται έργα που ενοχλούν τους σκοταδιστές» 1.
Άρα, οι συγκεκριμένοι αρθρογράφοι ενοχλήθηκαν από την ναρκισσιστική προσωπογραφία της σύγχρονης «Μόνα Άννα», όχι όμως και από τα αντιχριστιανικά ψευδοκαλλιτεχνήματα του Κατσαδιώτη, ο οποίος πρέπει να έχει αξεπέραστη εμμονή με τον Εσταυρωμένο αλλά και εν γένει με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
ΙΙΙ. ΨΕΥΤΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ VS «ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ»
Το πεπλανημένο σκεπτικό που υποκρύπτεται στην προμνημονευθείσα αντίληψη είναι ότι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί οφείλουν να ανέχονται τα πάντα. Κι αν με την στάση τους αποδείξουν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην μοντέρνα επιταγή της θρησκευτικής αν(θ)εκτικότητας απέναντι στην βλασφημία, τότε έχουν κερδίσει με το σπαθί τους την προπαγανδιστική ρετσινιά του σκοταδιστή.
Όσοι ασπάζονται αυτό το σκεπτικό, λησμονούν μια σημαντική λεπτομέρεια:
Όταν η θρησκευτική πίστη νοθεύεται από τον διαφωτισμό και τον ορθολογισμό, βάζοντας νερό στο κρασί της επ’ ονόματι της επιστήμης και της προόδου, τότε η πίστη μεταπίπτει ολίγον κατ’ ολίγον σε ένα υβρίδιο, που ταυτοχρόνως αποτελεί και ύβρη προς τον Ουράνιο Δημιουργό μας.
Το εντυπωσιακό αλλά, συνάμα, και πληκτικό είναι ότι κάθε φορά που κάποιοι βαθιά θρησκευόμενοι τολμούν να διαμαρτυρηθούν, στα λόγια ή στα έργα, ενάντια στην αντιχριστιανική προπαγάνδα της «διαβολάρεστης» Τέχνης, οι ψευτοπροοδευτικοί, οι οποίοι έχουν προ πολλού «δολοφονήσει» τον Θεό, ανασύρουν με θαυμαστή ακρίβεια από την μουχλιασμένη φαρέτρα τους την στιγματιστική ορολογία που έχει χρησιμοποιηθεί σε αντίστοιχες περιστάσεις περίπου από καταβολής κόσμου.
Φαίνεται πως ο φέρων το κοινό παρατσούκλι με τον «κορωνοϊό», την Αλ Κάιντα, την ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ, το AIDS, τον καρκίνο κ.λπ., δηλ. ο διάβολος, αυτός ο αρχέγονος «αόρατος εχθρός» 2, στερείται φαντασίας όταν καθοδηγεί τα προσκυνημένα τσιράκια του!
Όποιος επιθυμεί να αναγνωρίσει με τα ίδια του τα μάτια το «καρμπόν του διαβόλου», δεν έχει παρά να αναζητήσει στα αρχεία των εφημερίδων το φύλλο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» που είχε κυκλοφορήσει στις 14 Οκτωβρίου 1988 και να μεταβεί στην σελίδα 23.
Εκεί θα διαβάσει, μεταξύ άλλων, την ανακοίνωση της Ελληνικής Αριστεράς, η οποία είχε αποδοκιμάσει «με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις εκδηλώσεις σκοταδισμού, βίας και μισαλλοδοξίας, που προκάλεσαν ομάδες φανατικών» στις αίθουσες προβολής της ταινίας «Ο τελευταίος πειρασμός».
Ο Κύπριος κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φενέκ Μικελίδης, στο σχετικό άρθρο του, σημείωνε τα εξής:
«Στο Χριστό των Σκορτσέζε-Καζαντζάκη της ταινίας “Ο τελευταίος πειρασμός”, που προπαγανδίζει την αγάπη σαν μόνο μέσο για να εξασφαλίσει κανείς τη βασιλεία των ουρανών, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας και οι φανατικοί οπαδοί τους (έστω και λιγοστοί) αντιπαραθέτουν τη ρομφαία των Αγγέλων της Παλαιάς Διαθήκης, δίνοντας στην Αθήνα την ιεροεξεταστική όψη μιας μεσαιωνικής εποχής».
Πόσο καταχθόνια τελικά ήταν από πολύ παλιά η προπαγάνδα της αγάπης, στον βωμό της οποίας θυσιάζονται οι πυλώνες της Ορθοδοξίας, για να μπαζωθούν κάποια στιγμή από το όραμα μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης, επί των θεμελίων της οποίας θα αναστυλωθεί ο ναός του Σολομώντος για να υποδεχθεί τον προφητευμένο, σχεδόν από όλες τις θρησκείες, Αντίχριστο!
Αλλά ακόμη πιο χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος της «Ελευθεροτυπίας» που είχε γραφτεί στο επόμενο δισέλιδο: 3 «Και εγένετο σκότος: “Ιερά εξέταση” στο κέντρο της Αθήνας».
Πρόκειται για τίτλο ανάποδο-καμπαλιστικό, αφού η αντίσταση στην προβολή μιας βλάσφημης-αντιχριστιανικής κινηματογραφικής ταινίας δεν φέρνει το σκοτάδι, αλλ’ αντιθέτως συμβάλλει στο να αποκαλυφθεί το φως της Αλήθειας, που, για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, είναι ο σταυρωθείς και αναστηθείς Χριστός.
IV. ΦΙΛΟΛΑΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
Με την ευκαιρία αυτή αξίζει να θυμηθούμε τι έγραφε ο Φιλόλαος Δημ. Δημητρίου στο σπουδαίο βιβλίο του «Σύγχρονοι πολέμιοι του Χριστιανισμού»: 4
«Η απελευθέρωση των Ορθοδόξων Λαών από τον Οθωμανικόν ζυγόν συνοδεύθηκε από νέους κινδύνους, από την Δύση αυτή την φορά, με τους αθέους διαφωτιστές, την Γαλλικήν επανάσταση και τους διαφόρους “ουμανισμούς” των αθέων ορθολογιστών, που άνοιξαν τον δρόμο στους δογματικούς πολεμίους της Χριστιανικής Πίστεως: Τον διαλεκτικόν και ιστορικόν υλισμό, τον φασισμό, τον ναζισμό και τον μαρξισμό με τις διάφορες αποχρώσεις του, που εσημάδεψαν τον 20όν αιώνα. Και ενώ εις το κοινωνικό και πολιτικό πεδίο κατέρρευσαν και έγιναν θλιβερά απομεινάρια για να θυμίζουν τους ποταμούς αιμάτων, τα τρομερά εγκλήματα και τους σωρούς ερειπίων που άφησαν στο πέρασμά τους, όμως στην πράξη εξακολουθούν να έχουν διαδόχους μερικούς αμετανοήτους ζηλωτές, που ικανοποιούνται να αυτοαποκαλούνται άνθρωποι “της προόδου και του πολιτισμού” και τους πιστούς να χαρακτηρίζουν σκοταδιστές!».
Στο βιβλίο του Δημητρίου τεκμηριώνεται με δεξιοτεχνικό τρόπο η θέση ότι ο πόλεμος κατά του Χριστού και της Εκκλησίας Του μαίνεται αδυσώπητος, και, μάλιστα, διεξάγεται από ποικιλώνυμους και ετερόκλητους εχθρούς της Ορθοδόξου Πίστεως που, μεταξύ των άλλων, κάνουν τα ακόλουθα:
«Καταργούν τον Θεόν! Βλασφημούν τον Χριστόν! Πολεμούν την Εκκλησίαν! Θεοποιούν την ύλην! Ειρωνεύονται αξίες αιώνιες και ήθη ατίμητης προγονικής κληρονομίας. Αγωνίζονται συντονισμένα για να ανατρέψουν συνταγματικώς κατοχυρωμένους και δοκιμασμένους θεσμούς, όσους έχουν απομείνει, ενώ μερικοί από αυτούς δεν διστάζουν, παρότι είναι αγράμματοι και πυγμαίοι, να “ακυρώνουν” και γελοιοποιούν το αιωνόβιον τρίπτυχον: “Πατρίς – Οικογένεια – Θρησκεία”».
Επίσης, οι πολέμιοι του Χριστιανισμού:
«Με τα τηλεσκουπίδια τους έχουν βρωμίσει την Ελληνική Κοινωνία, μολύνουν αδιάντροπα την Ελληνική Οικογένεια, θανατώνουν την παιδική αγνή ψυχή, εκπορνεύουν την νεανική ηλικία. Και το Σχολείο, από ιερό εργαστήριο κατεργασίας ηθικών προσωπικοτήτων και εναρέτων πολιτών με χριστιανικό ήθος και Ελληνικό φιλότιμο, το μεταβάλλουν σιγά-σιγά σε καταγώγιο αισχρών βιασμών και ανηθικοτήτων».
Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη από κοιτίδα πολιτισμού μεταλλάχθηκε σε ανίερο τόπο αντιχριστιανικής λατρείας και, ταυτοχρόνως, σε Γολγοθά έντεχνης καθημερινής σταυρώσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Ο Δημητρίου το λέει ξεκάθαρα: 5
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια των Νεοταξιτών-παγκοσμιοποιητών, που επιδιώκουν την μονομορφοποίηση-μαζοποίηση όλων των λαών, δηλαδή της κατάργησης των ιδιαιτεροτήτων κάθε έθνους, είναι η θρησκεία και, ειδικότερα, ο Χριστιανισμός. Η πολυδιαφημισμένη παν-θρησκεία της Νέας Εποχής του Υδροχόου, που οδηγεί στην α-θρησκεία και, αντιστοίχως, στον αποχριστιανισμό, είναι το πρελούδιο της παγκόσμιας δικτατορίας του Αντιχρίστου.
Για να τον δούμε να έρχεται, θα πρέπει ο Χριστός να ξανασταυρώνεται όσο συχνότερα γίνεται.
Γνωρίζουμε, όμως, άριστα ότι ο Αντίχριστος θα υποστεί πανωλεθρία από τον ίδιο τον Χριστό. Και μαζί με αυτόν θα συντριβούν κι όποιοι τόλμησαν να τον υπηρετήσουν ή προσκυνήσουν.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυόμαστε στην γνώση της ταυτότητας του Νικητή. Αντιθέτως, ειδικά αυτήν την τρίτη δεκαετία του 21ου (απατ)αιώνα που τα αποτυπώματα του Αντιχρίστου φαίνεται να ταιριάζουν περισσότερο παρά ποτέ στις προαιώνιες περιγραφές των προσφιλών μεθόδων του, απαιτείται επαυξημένη πνευματική επαγρύπνηση από την πλευρά μας, ώστε να μην πλανηθούμε.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί ελαφρώς εμπλουτισμένη εκδοχή του άρθρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», Μ. Σάββατο/Κυριακή του Πάσχα, 19/20 Απριλίου 2025, σελ. 56.
2 Πρβλ.: Περί ιών ως αοράτων εχθρών
3 Ελευθεροτυπία, 14.10.1988, σελ. 24-25.
4 Εκδ. «Τήνος», Αθήνα 2018, σελ. 15/16.
5 Ό.π., σελ. 227.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
