Ο ελληνικός λαός και γενικότερα ο λευκός άνθρωπος είναι αντικείμενο επιχειρήσεων επιρροής με σκοπό την εξαφάνιση του φυλετικού ενστίκτου του…
Οι νόμοι που θεσπίζονται και οι κανόνες συμπεριφοράς που καλλιεργούνται από τα καθεστώτα των περισσοτέρων κρατών στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας οδηγούν στον περιορισμό της ελευθερίας του ανθρώπου και στη δημιουργία του μαζανθρώπου χωρίς εθνική και φυλετική συνείδηση…
Άρθρο του Χρήστου Μπίσδα
Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «Tik Τok» ένα video που προκάλεσε σειρά από άρθρα σε καθεστωτικές ιστοσελίδες με τίτλους όπως: «Γυναίκα αρνήθηκε να παραλάβει παραγγελία της γιατί ο διανομέας δεν ήταν Έλληνας».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση μία Ελληνίδα φέρεται ότι παρήγγειλε φαγητό αλλά αρνήθηκε να παραλάβει την παραγγελία της διότι ο διανομέας δεν ήταν Έλληνας. Στα ψιλά γράμματα των σχετικών άρθρων διαβάζουμε ότι η Ελληνίδα είχε ζητήσει Έλληνα διανομέα στα σχόλια της παραγγελίας της. Αυτό δεν ελήφθη υπ’ όψιν από την πλειονότητα των σχολιαστών του περιστατικού με αποτέλεσμα να υπάρξει κατακραυγή κατά της γυναίκας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πριν σχολιάσουμε το περιστατικό αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το video και όλη η υπόθεση να είναι σκηνοθετημένη. Εκτός αν δεχθούμε ότι ο μέσος άνθρωπος συνηθίζει να τραβάει video κάθε φορά που παραλαμβάνει την παραγγελία του από κάποιον διανομέα. Αυτή η παράμετρος βέβαια είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή από τον μέσο χρήστη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που σχολιάζει πριν σκεφτεί.
Ισχυρίζομαι ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρισκόμαστε ενώπιον μίας προσχεδιασμένης προσπάθειας διαμόρφωσης της κοινής γνώμης (άλλως «επιχείρηση επιρροής») μέσω ενός στημένου video, διότι το μήνυμα που περνάει είναι σύμφωνο με τις επιταγές της πολιτικής ορθότητας, που καταδικάζει οποιαδήποτε επιλογή με κριτήριο την εθνικότητα, ακόμα και την επιλογή του διανομέα που θα μας παραδώσει μία παραγγελία.
Πρόκειται δηλαδή για νέο επεισόδιο των επιχειρήσεων επιρροής που διεξάγονται εδώ και χρόνια από διεθνιστές και ως σκοπό έχουν την καταπολέμηση του φυλετικού ενστίκτου των Ελλήνων και των υπολοίπων λευκών εθνών. Η γραμμή αυτή προκύπτει και από τα πολιτικά και νομικά κείμενα της Ε.Ε., που τα τελευταία χρόνια έχουν ως μόνιμη επωδό την απαγόρευση διακρίσεων λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.ο.κ.. Είναι βεβαίως εμφανές ότι στο εν λόγω video ως Έλληνας νοείται ο Έλληνας στην καταγωγή και όχι όποιος αλλοδαπός έχει καταφέρει να πάρει ελληνική ιθαγένεια.
Το ερώτημα που γεννάται είναι αν ο καθένας έχει δικαίωμα να επιλέξει την επιχείρηση με την οποία θα συναλλαχθεί βάσει της εθνικότητας ή και άλλων κριτηρίων (π.χ. θρησκεία, γλώσσα, εξωτερική εμφάνιση, συμπεριφορά, τήρηση κανόνων υγιεινής) των ιδιοκτητών και των εργαζομένων, αν έχει δικαίωμα να επιλέξει με κριτήριο την εθνικότητα ή οποιοδήποτε άλλο κριτήριο τους υπαλλήλους που θα προσλάβει στην επιχείρησή του κ.ο.κ..
Στο αστικό δίκαιο υπάρχει ως γενική αρχή η ελευθερία των συμβάσεων. Αυτό σημαίνει ότι καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει με ποιόν θα συνάψει μία σύμβαση (π.χ. εργασίας, μίσθωσης, πώλησης). Την αρχή αυτή του δικαίου προσπαθεί να κάμψουν διάφοροι υπερεθνικοί οργανισμοί, όπως είναι η Ε.Ε., που υποχρεώνει τα κράτη μέλη της να νομοθετούν περιορισμούς της.
Με βάση την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, η επιχείρηση που έλαβε την παραγγελία με σχόλιο «ο διανομέας να είναι Έλληνας», εφόσον δεν απασχολεί Έλληνες διανομείς είχε το δικαίωμα να απαντήσει στην Ελληνίδα ότι δεν μπορεί να ικανοποιήσει το αίτημά της και να αρνηθεί να εκτελέσει την παραγγελία. Αντ’ αυτού έστειλε την παραγγελία αγνοώντας την επιθυμία του πελάτη. Και βέβαια για τον μέσο χρήστη του διαδικτύου φταίει ο πελάτης και όχι το κατάστημα. Με τη λογική αυτή η επιχείρηση έχει δικαίωμα να αποφασίσει τί φαγητό θα στείλει αγνοώντας την επιθυμία του πελάτη. Κι ενώ ο πελάτης παρήγγειλε σουβλάκια τελικά θα παραλάβει πατσά γιατί έτσι θέλει η επιχείρηση.
Στο σημείο αυτό θα σπεύσουν οι αντιρατσιστές να κατηγορήσουν την Ελληνίδα ως ρατσίστρια. Εφόσον, όμως, ισχύει η γενική αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, γιατί δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα της Ελληνίδας να επιλέξει από ποιόν θα παραγγείλει το φαγητό της με κριτήριο την εθνικότητα του διανομέα; Γιατί είναι κατακριτέα η επιλογή της να μην επιθυμεί να εξυπηρετηθεί από διανομείς που δεν είναι Έλληνες; Αντιστρέφοντας το ερώτημα: αν εξέφραζε την επιθυμία ο διανομέας να μην είναι Έλληνας τότε θα ήταν πολιτικά ορθή η παραγγελία;
Ας βγούμε από τον ψηφιακό κόσμο του διαδικτύου και ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα. Καθημερινά στη ζωή μας κάνουμε επιλογές είτε ενστικτωδώς είτε κατόπιν σκέψεως χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι να τις αιτιολογήσουμε. Για παράδειγμα, αν αποφασίσουμε να δειπνήσουμε σε ένα εστιατόριο δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αιτιολογήσουμε γιατί επιλέξαμε ή απορρίψαμε μία ταβέρνα ή μία πιτσαρία ή ένα κινέζικο εστιατόριο. Ομοίως, αν θέλουμε να νοικιάσουμε μία κατοικία στην Αττική και έχουμε οικονομική άνεση μπορούμε να επιλέξουμε να βρίσκεται δίπλα από έναν καταυλισμό αθιγγάνων, μέσα σε ένα γκέτο Αφρικανών ή στην Εκάλη.
Η επιλογή μας εξαρτάται από τις επιθυμίες μας και τα ένστικτά μας (ένστικτο επιβίωσης, φυλετικό ένστικτο κλπ). Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αιτιολογήσουμε την επιλογή μας και κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα πει ότι ένας Έλληνας είναι ρατσιστής αν επιλέξει την Εκάλη. Με την ίδια λογική δεν είναι ρατσιστής ο αθίγγανος που θα επιλέξει κατοικία σε έναν καταυλισμό αθιγγάνων ή ο Αφρικανός που θα επιλέξει ένα διαμέρισμα σε μία πολυκατοικία όπου διαμένουν Αφρικανοί. Η λογική όμως έχει τσακωθεί με την πολιτική ορθότητα και ο μέσος Έλληνας του σήμερα έχει τσακωθεί με τη λογική!
Αν υιοθετήσουμε τα προστάγματα της πολιτικής ορθότητας και οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι απαγορεύεται στον πελάτη η επιλογή με δικά του κριτήρια των επιχειρήσεων με τις οποίες θα συνάψει συμβάσεις (π.χ. αγοράς αγαθών και υπηρεσιών), τότε θα καταλήξουμε από την ελευθερία των συμβάσεων στην απόλυτη τυραννία. Επόμενο στάδιο είναι η υποδούλωσή μας στα προστάγματα της πολιτικής ορθότητας. Βάσει αυτών, δεν θα επιλέγουμε το φαγητό που θα παραγγείλουμε.
Αντιθέτως, θα είμαστε αναγκασμένοι να παραγγέλλουμε φαγητό τυχαία από κάποια επιχείρηση και μάλιστα όχι συχνά από την ίδια για να μην κατηγορηθούμε ότι κάνουμε διάκριση σε βάρος ων υπολοίπων ομοειδών επιχειρήσεων. Τι σημασία θα έχει αν θέλεις να φας πίτσα; Έφαγες και πριν τρεις ημέρες, οπότε σειρά έχει να παραγγείλεις κινέζικο φαγητό, μετά ινδικό, μετά λιβανέζικο και όταν τελειώσουν όλες οι κουζίνες του κόσμου τότε θα επιτρέπεται να παραγγείλεις πάλι πίτσα… Επίσης, το αν ο σερβιτόρος θα σερβίρει τη σούπα βάζοντας το δάχτυλο μέσα στο πιάτο ή αν ο συνήθως αλλοδαπός λαντζιέρης θα πλένει τα πιάτα τόσο καλά όσο στη χώρα του δεν θα επιτρέπεται να αποτελεί κριτήριο για την επιλογή του εστιατορίου στο οποίο θα δειπνήσουμε. Και όλα αυτά για να μην μας πουν ρατσιστές…
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθούν προσπάθειες που γίνονται, με πολιτικά και νομικά μέσα, ώστε να περιοριστεί το δικαίωμα των εργοδοτών να προσλαμβάνουν υπαλλήλους με βάση δικά τους κριτήρια, πρακτική που αποτελεί περιορισμό της αρχής της ελευθερίας των συμβάσεων. Είναι σύνηθες διεθνείς οργανισμοί, Μ.Κ.Ο. και πολυεθνικές εταιρείες στις αγγελίες για πρόσληψη προσωπικού να αναγράφουν ότι είναι εργοδότες ίσων ευκαιριών, ότι δεν κάνουν διακρίσεις βάσει εθνικότητας, χρώματος κλπ, ότι παροτρύνουν συγκεκριμένες ευπαθείς ομάδες να υποβάλουν αίτηση πρόσληψης και παρόμοιες γλυκανάλατες ορθοπολιτικές φράσεις. Βέβαια, δεν έχουν πέσει στην αντίληψή μου πολλοί διεθνείς οργανισμοί, Μ.Κ.Ο. και πολυεθνικές εταιρείες να διοικούνται από άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, αλλά αυτό μάλλον είναι τυχαίο αφού όλοι έχουν τις ίδιες ευκαιρίες ανέλιξης…
Υπό αυτές τις συνθήκες, αν ένας τουρίστας θελήσει να επισκεφτεί την Ακρόπολη συνοδεία ξεναγού, το ταξιδιωτικό πρακτορείο θα πρέπει να επιλέξει τυχαία μεταξύ διαφόρων ξεναγών χωρίς κάποιο κριτήριο (π.χ. γνώση της ελληνικής ιστορίας) για να μην θεωρηθεί ότι κάνει διακρίσεις. Ο ξεναγός που θα επιλεγεί μπορεί να μην γνωρίζει την ελληνική ιστορία αλλά να γνωρίζει την αιγυπτιακή ή την κινεζική ή την βραζιλιάνικη ιστορία. Το ταξιδιωτικό πρακτορείο, όμως, θα έχει εξασφαλίσει ξεναγό στον πελάτη του. Τι σημασία θα έχει άλλωστε ότι ο τουρίστας θα ξεναγηθεί στην Ακρόπολη ακούγοντας από τον ξεναγό την ιστορία των Μάο-Μάο; Σημασία έχει ότι στην κοινωνία μας δεν γίνονται διακρίσεις…
Εν κατακλείδι, από την ανάλυση του ανωτέρω αληθινού ή σκηνοθετημένου περιστατικού προκύπτει πως ο ελληνικός λαός και γενικότερα ο λευκός άνθρωπος είναι αντικείμενο επιχειρήσεων επιρροής με σκοπό την εξαφάνιση του φυλετικού ενστίκτου του. Οι νόμοι που θεσπίζονται και οι κανόνες συμπεριφοράς που καλλιεργούνται από τα καθεστώτα των περισσοτέρων κρατών στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας οδηγούν στον περιορισμό της ελευθερίας του ανθρώπου και στη δημιουργία του μαζανθρώπου χωρίς εθνική και φυλετική συνείδηση, όπως αναλυτικά περιγράφεται στη Διακήρυξη του «Κέντρου Φ».
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
