Καθώς ο Τραμπ ξαναφτιάχνει την παγκόσμια τάξη, η Ελλάδα γίνεται άλλο ένα πιόνι στην εξαιρετικά έξυπνη και αποδοτική για την εξωτερική πολιτική “America First” του Αμερικανού Προέδορυ…
Στα μάτια του Προέδρου Τραμπ, ο Μητσοτάκης δεν είναι βάρος αλλά χρήσιμος. Άρα η αμερικανική στήριξη θα ενταθεί: εξοπλιστικά προγράμματα, έγκριση F-35, διπλωματικές ασπίδες απέναντι σε ευρωπαϊκές κυρώσεις – ανταλλάγματα για την υπακοή του Μητσοτάκη σε μετανάστευση, ένταση με Τουρκία και βοήθεια στην Ουκρανία. Τα σκάνδαλα; Απλός θόρυβος. που εξασφαλίζει συμμόρφωση, χωρίς τον μπελά μιας ισχυρής ηγεσίας…
Γράφει ο Δημήτρης Γ. Απόκης*
Στα χρονικά του ρεαλπολιτίκ, λίγες στρατηγικές είναι τόσο κυνικές όσο και αποτελεσματικές όσο η ανάδειξη αδύναμων ξένων ηγετών για να εξυπηρετηθούν εθνικές ατζέντες. Η εξωτερική πολιτική του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη δεύτερη θητεία του αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα: μια συναλλακτική λογική όπου οι ευάλωτοι εταίροι, βαλλόμενοι από σκάνδαλα ή αστάθεια, γίνονται άθελά τους πιόνια για την προώθηση της αμερικανικής υπεροχής.
Υποστηρίζοντας αυτές τις φιγούρες, ο Τραμπ αποφεύγει τις τριβές που προκαλούν ισχυροί, ανεξάρτητοι σύμμαχοι και αποσπά παραχωρήσεις σε εμπόριο, ασφάλεια και ενέργεια με ελάχιστη αντίσταση. Πρόκειται για δόγμα «ελεγχόμενης ευθραυστότητας» – ενδυναμώνεις τους εξασθενημένους στο εξωτερικό για να πολλαπλασιάσεις τη μόχλευση των ΗΠΑ στο εσωτερικό.
Αρκεί να δούμε το μοντέλο από την πρώτη θητεία Τραμπ, που τώρα το 2025 έχει ενισχυθεί. Έλουζε με επαίνους αυταρχικούς όπως ο Πούτιν και ο Κιμ Γιονγκ-ουν, αποκαλώντας «αδύναμους» τους δημοκράτες ηγέτες. Δεν ήταν απλώς ρητορική: ήταν μέθοδος.
Στο ΝΑΤΟ κατηγορούσε τους συμμάχους για τζαμπατζήδες, διαβρώνοντας τη συνοχή της Συμμαχίας ενώ ταυτόχρονα πλησίαζε ηγέτες των οποίων οι εσωτερικές ευπάθειες τους καθιστούσαν ώριμους για συμφωνίες. Αποτέλεσμα; Μια κατακερματισμένη Ευρώπη πιο δεκτική στις αμερικανικές απαιτήσεις για δασμούς και ανάπτυξη στρατευμάτων.
Στη Μέση Ανατολή, οι Συμφωνίες Αβραάμ παρέκαμψαν τα παλαιστινιακά παράπονα, ανταμείβοντας υπάκουους μονάρχες του Κόλπου των οποίων οι εσωτερικές καταπιέσεις εξασφάλιζαν πίστη. Κάποιοι το αποκαλούν χάος, αλλά για τον Τραμπ είναι ιδιοφυΐα: οι αδύναμοι ηγέτες δεν διαπραγματεύονται, απλά παραδίδονται, εξασφαλίζοντας αμερικανικά συμφέροντα (ενεργειακές διαδρομές, πρόσβαση αγοράς) χωρίς τη τριβή των πολυμερών ευγενειών.
Το ίδιο σενάριο ετοιμάζεται να εκτυλιχθεί και στην Ελλάδα, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατιέται στην εξουσία μέσα σε καταιγίδα σκανδάλων διαφθοράς. Η απάτη των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, σε ευρωπαϊκές αγροτικές επιδοτήσεις, που ο ίδιος ο Μητσοτάκης χαρακτήρισε «χρόνιο πρόβλημα», αποκάλυψε συστηματική ρεμούλα στη διανομή βοηθημάτων, με καταγγελίες για πελατειακές σχέσεις και εμπλοκή υπουργών.
Η κυβέρνηση μπλόκαρε έρευνες για εμπλεκόμενους αξιωματούχους, πυροδοτώντας κραυγές της αντιπολίτευσης για νεποτισμό και δημοκρατική εκτροπή. Σωρεία σκανδάλων – από δεσμούς οργανωμένου εγκλήματος στην Κρήτη μέχρι γενικότερη κακοδιαχείριση – έχουν βυθίσει τη Νέα Δημοκρατία σε κρίση, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν εκλογική αιμοραγία.
Εσωτερικά, ο Μητσοτάκης αιμορραγεί σε αξιοπιστία, με ευρωπαϊκή εποπτεία, αγρότες και κτηνοτρόφους να βρίσκονται στα κάγκελα και γενικά η συντριπτική πελιοψηφία της κοινωνίας να έχει χάσει την εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση και συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Εδώ έρχεται η ανατροπή Τράμπ: ακριβώς αυτές οι αδυναμίες καθιστούν τον Μητσοατάκη απαραίτητο. Η στρατηγική θέση της Ελλάδας – φύλακας της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, φιλοξενία αμερικανικών βάσεων όπως η Σούδα, αγωγοί ενέργειας – ταιριάζει γάντι στην αντιρωσική και ενεργειακή στροφή των ΗΠΑ.
Ο Μητσοτάκης, από λάβρος κατήγορος της αντιπολίτευσης και όποιου τον αμφισβητούσε για τραμπισμό, με μια θεαματική κωλοτούμπα, αίφνης εξελίσσεται ένθερμος σύμμαχος του Τραμπ, διαφημίζοντας τις «στρατηγικές» ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Ο διορισμός της έμπιστης του Αμερικανού Προέδρου, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, ως πρεσβευτή στην Αθήνα, απλώνει το κόκκινο χαλί (σύντομα θα έρθει και η πρόσκληση με συνοδεία πανησυρισμών από την φθείνουσα κυβέρνηση). Η συνάντηση με την κ. Γκίλφοιλ στο Μέγαρο Μαξίμου, επιβεβαίωσε την επερχόεμνη αμέριστη στήριξη.
Στα μάτια του Προέδρου Τραμπ, ο Μητσοτάκης δεν είναι βάρος αλλά χρήσιμος. Άρα η αμερικανική στήριξη θα ενταθεί: εξοπλιστικά προγράμματα, έγκριση F-35, διπλωματικές ασπίδες απέναντι σε ευρωπαϊκές κυρώσεις – ανταλλάγματα για την υπακοή του Μητσοτάκη σε μετανάστευση, ένταση με Τουρκία και βοήθεια στην Ουκρανία. Τα σκάνδαλα; Απλός θόρυβος. που εξασφαλίζει συμμόρφωση, χωρίς τον μπελά μιας ισχυρής ηγεσίας.
Καθώς ο Τραμπ ξαναφτιάχνει την παγκόσμια τάξη, η Ελλάδα γίνεται άλλο ένα πιόνι στην εξαιρετικά έξυπνη και αποδοτική για την εξωτερική πολιτική “America First” του Αμερικανού Προέδορυ.
Κρίσιμος σύμμαχος που στηρίζεται στην αδυναμία του, με την κυριαρχία του να ανταλλάσσεται με αμερικανική διευκόλυνση. Η αδυναμία είναι το νέο νόμισμα στον κόσμο του Τραμπ.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
