Η προδοσία της ελληνικής εκπαίδευσης: Ένα σύστημα υπό τον έλεγχο ξένων ιδεολογιών…
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει αυτή την αυτοκαταστροφή. Πρέπει να ανακτήσουμε το Υπουργείο Παιδείας από την υπερβολική επιρροή του ΚΙΣ και την κυριαρχία των μαρξιστικών συνδικάτων—να εκδιώξουμε εξωτερικά λόμπι από το σχεδιασμό του προγράμματος σπουδών, να ελέγξουμε τα σχολικά βιβλία για προκαταλήψεις και να επιβάλουμε ιδεολογική ουδετερότητα μέσω διαφανούς εποπτείας…
Γράφει ο Μάνος Βιτώρος
Στην κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού, όπου οι φιλόσοφοι συζητούσαν για την ψυχή της δημοκρατίας κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης, το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας σήμερα αποτελεί μια τραγική παρωδία. Παλαιότερα φάρος λογικής, έρευνας και πολιτικής αρετής, έχει μετατραπεί σε εργοστάσιο παραγωγής ιδεολογικών drones—προϊόντα μιας διάχυτης μαρξιστικής προκατάληψης που πνίγει την κριτική σκέψη και διαβρώνει την εθνική μας ψυχή.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Εδώ και δεκαετίες, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της Ελλάδας (ΚΙΣ), που ιδρύθηκε το 1945 ως εκπρόσωπος μιας μικρής μειονότητας, ασκεί υπερβολική επιρροή στα προγράμματα σπουδών, ιδιαίτερα μέσω της προώθησης της εκπαίδευσης για το Ολοκαύτωμα, που προτάσσει εξωτερικές αφηγήσεις έναντι της ελληνικής μας κληρονομιάς. Ενώ ο ρόλος του ΚΙΣ στη διατήρηση της εβραϊκής ιστορίας είναι κατανοητός, η διείσδυσή του στη γενική εκπαίδευση—συχνά εις βάρος των αρχαιοελληνικών σπουδών—έχει στρέψει την ισορροπία προς μια παγκοσμιοποιημένη, φορτισμένη με ενοχές κοσμοθεωρία που παραγκωνίζει τα θεμέλια της ταυτότητάς μας.
Χειρότερα, το διδακτικό προσωπικό είναι γεμάτο με μαρξιστές συμπαθούντες. Συνδικάτα όπως η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) αποτελούν πεδία μάχης για αριστερές ιδεολογίες, με ηγέτες που ευθυγραμμίζουν απεργίες και πολιτικές ενάντια στα εθνικά συμφέροντα, υπέρ της ρητορικής του ταξικού πολέμου. Το ΚΚΕ, με την ιστορική του επιρροή στα εργατικά κινήματα, έχει καλλιεργήσει μια γενιά εκπαιδευτικών που προωθούν τον διαλεκτικό υλισμό αντί της διαλεκτικής έρευνας.
Τα σχολικά βιβλία είναι γεμάτα με παραποιημένες ιστορίες που εξυμνούν επαναστατικές αναταραχές ενώ υποβαθμίζουν θριάμβους όπως ο Μαραθώνας ή η Επανάσταση του 1821. Οι μαθητές δεν αναδύονται ως φωτισμένοι πολίτες, αλλά ως «μαρξιστικοί ανόητοι»—αποκομμένοι από την πραγματικότητα, παπαγαλίζοντας συνθήματα ισότητας που αγνοούν τις ιεραρχίες της αξίας και της αρετής που οι πρόγονοί μας τιμούσαν. Αυτό το ιδεολογικό στραγγάλισμα παράγει αποφοίτους ανίκανους για καινοτομία ή ηγεσία, παγιδευμένους σε έναν κύκλο δυσαρέσκειας και εξάρτησης, όπως αποδεικνύεται από την εμμονή με τη μηχανική μάθηση και την εξεταστική δοκιμασία που οι κριτικοί χαρακτηρίζουν ψυχοφθόρα.
Το αποτέλεσμα; Μια νεολαία αποξενωμένη από τις ρίζες της, ευάλωτη σε ξένες επιρροές που αποδυναμώνουν την κυριαρχία μας. Σε ένα έθνος όπου το 86% των Εβραίων χάθηκε στο Ολοκαύτωμα—αλλά η ιστορία τους επισκιάζει τους δικούς μας επικούς αγώνες—η εκπαίδευση έχει γίνει εργαλείο διαίρεσης, όχι ενότητας. Ήρθε η ώρα να ονομάσουμε το δηλητήριο: ένα σύστημα που δεν ελέγχεται από τον δήμο, αλλά από λόμπι και ιδεολόγους που φοβούνται το φως της αληθινής ελληνικής σοφίας.
Η Δόξα της Ελληνικής Παιδείας: Σφυρηλατώντας πνεύματα από ατσάλι και ψυχή
Αντιπαραβάλετε αυτή την παρακμή με την παιδεία της αρχαίας Ελλάδας—ένα ολιστικό καμίνι για την ψυχή, το σώμα και την πόλη. Στην Αθήνα, η εκπαίδευση δεν ήταν απλή μετάδοση γνώσεων αλλά ιερή τελετή διαμόρφωσης: τα αγόρια από τα επτά τους εκπαιδεύονταν στο γυμνάσιο, συνδυάζοντας σωματική αυστηρότητα με πνευματική φλόγα. Η γυμναστική διαμόρφωνε τον καλό καγαθό—τον όμορφο και αγαθό—ενώ οι γραμματιστές δίδασκαν γραμματισμό μέσω των επών του Ομήρου, εμφυσώντας αρετή και φρόνηση.
Η Ακαδημία του Πλάτωνα και το Λύκειο του Αριστοτέλη ανύψωσαν αυτό το πρότυπο στην κορυφή της φιλοσοφίας, όπου η διαλεκτική όξυνε τους πολίτες να αμφισβητούν, να συζητούν και να κυβερνούν δίκαια. Η Σπάρτη, με την αγωγή της, έδινε έμφαση στην κοινοτική πειθαρχία έναντι του ατομικισμού, παράγοντας πολεμιστές πιστούς στο έθνος.
Η ελληνιστική παιδεία διέδωσε αυτό το μοντέλο σε όλη την αυτοκρατορία, από το Μουσείο της Αλεξάνδρειας—όπου οι λόγιοι μελετούσαν Ευκλείδη και ανέλυαν τις ανοησίες των τυράννων—έως την εφηβεία, όπου οι νέοι ορκίζονταν να υπερασπιστούν την πόλη. Δεν υπήρχε χώρος για μαρξιστικό υλισμό εδώ· αντίθετα, μια επιδίωξη της ευδαιμονίας—ανάπτυξη μέσω αρετής, λογικής και αρμονίας με τον κόσμο. Οι απόφοιτοι δεν ήταν ανόητοι αλλά αρχιτέκτονες της δημοκρατίας, επιστήμονες και στρατηγοί που έχτισαν αυτοκρατορίες με τον λόγο, όχι με την ταξική ζήλια.
Φανταστείτε τα ελληνικά σχολεία αναγεννημένα σε αυτή την εικόνα: προγράμματα σπουδών βασισμένα στον Θουκυδίδη, όχι στα κείμενα του Τρότσκι· γυμνάσια που αντηχούν με τις ωδές του Πινδάρου, όχι με συνθήματα διαμαρτυρίας. Θα παράγαμε όχι υποχωρητικούς γρανάζια, αλλά πολυμαθείς—καινοτόμους όπως ο Αρχιμήδης, ρήτορες όπως ο Δημοσθένης—περήφανους κληρονόμους μιας κληρονομιάς που γέννησε την επιστήμη, την ηθική και την ελευθερία.
Ο Μαρξιστικός καρκίνος: Ιδεολογία μεταμφιεσμένη σε διαφώτιση
Στην καρδιά αυτής της σήψης βρίσκονται οι μαρξιστές δάσκαλοί μας—ιδεολόγοι που, υπό το πρόσχημα της «προόδου», εμποτίζουν τα μαθήματα με αντικαπιταλιστικό δηλητήριο και ιστορική αναθεώρηση. Επηρεασμένοι από τις αριστερές τάσεις των συνδικάτων και τη σκιά του ΚΚΕ, δίνουν προτεραιότητα στην «κοινωνική δικαιοσύνη» έναντι της σοφίας, μετατρέποντας τις αίθουσες διδασκαλίας σε ηχώ ιδεολογίας θυματοποίησης.
Η προκατάληψη είναι προφανής: τα αρχαία ελληνικά κείμενα είναι υποσημειώσεις σε «σπουδές καταπίεσης», ενώ οι αποτυχίες των σοβιετικού τύπου καθεστώτων—οικονομική κατάρρευση, πολιτιστική διαγραφή—παραβλέπονται. Αυτό δεν είναι εκπαίδευση· είναι ιδεολογική κατήχηση, που γεννά γενιές αλλεργικές στην αξία και την εθνική υπερηφάνεια.
Αυτοί οι «εκπαιδευτικοί» δεν είναι κακοί εκ γενετής, αλλά από επιλογή—παγιδευμένοι σε μια πλάνη που εξισώνει την ελληνική ιεραρχία με τον «φασισμό». Το σφάλμα τους; Ένας υλιστικός φακός που μειώνει το ανθρώπινο πνεύμα σε οικονομικές διαλεκτικές, αγνοώντας τις υπερβατικές αλήθειες που αποκάλυψε ο Πλάτωνας στην Πολιτεία. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο: οι «ανόητοί» τους είναι συμπτώματα μιας βαθύτερης κακουχίας, όπου ξένες ιδεολογίες υποκαθιστούν τη μεγαλοφυΐα των προγόνων μας.
Ανάκτηση και Αναγέννηση: Κάλεσμα δράσης για την Ελληνική Παιδεία
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει αυτή την αυτοκαταστροφή. Πρέπει να ανακτήσουμε το Υπουργείο Παιδείας από την υπερβολική επιρροή του ΚΙΣ και την κυριαρχία των μαρξιστικών συνδικάτων—να εκδιώξουμε εξωτερικά λόμπι από το σχεδιασμό του προγράμματος σπουδών, να ελέγξουμε τα σχολικά βιβλία για προκαταλήψεις και να επιβάλουμε ιδεολογική ουδετερότητα μέσω διαφανούς εποπτείας. Αλλά η εκκαθάριση μόνο δεν αρκεί, χρειαζόμαστε ριζική μεταρρύθμιση.
Πρώτον, να καθιερώσουμε την ελληνική παιδεία ως τον πυρήνα: Αναβιώστε προγράμματα τύπου γυμνασίου που συνδυάζουν φιλοσοφία, αθλητισμό και τέχνες από τα πρώτα επίπεδα. Αφιερώστε το 40% των ωρών σε αρχαία κείμενα—όχι ως νεκρές γλώσσες, αλλά ως ζωντανούς διαλόγους για την ηθική και τη διακυβέρνηση. Καταργήστε σταδιακά τα μαθήματα με μαρξιστική επιρροή, αντικαθιστώντας τα με μελέτες των ελληνικών θριάμβων κατά της τυραννίας.
Δεύτερον, οι δάσκαλοι: Οι μαρξιστές εκπαιδευτικοί πρέπει να υποβληθούν σε υποχρεωτική επανεκπαίδευση – όχι σε τιμωρητικά στρατόπεδα, αλλά σε αυστηρά σεμινάρια που αντηχούν την Ακαδημία. Βυθίστε τους στην Ηθική του Αριστοτέλη για να αποδομήσουν τους μύθους του ταξικού πολέμου· Σωκρατικοί διάλογοι για να ανακαλύψουν εκ νέου την έρευνα έναντι της ιδεολογίας. Παρακολουθήστε την πρόοδο με αξιολογήσεις στις ελληνικές αρχές, προσφέροντας λύτρωση μέσω γνήσιας μεταστροφής. Όσοι αντιστέκονται; Επανεκπαίδευση ή συνταξιοδότηση – τα μυαλά των παιδιών μας το απαιτούν. Τα συνδικάτα να μεταρρυθμιστούν υπό εθνικό χάρτη, δίνοντας προτεραιότητα στην παιδεία έναντι της πολιτικής.
Χρηματοδοτήστε το μέσω επανακατανομής ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων από προγράμματα «ποικιλομορφίας» στη διατήρηση της κληρονομιάς. Πιλοτικά σε επιλεγμένα σχολεία, μετρώντας την επιτυχία από τα αποτελέσματα των αποφοίτων: ποσοστά καινοτομίας, πολιτική συμμετοχή, πολιτιστική υπερηφάνεια. Σε πέντε χρόνια, η Ελλάδα θα ηγείται της Ευρώπης στην παραγωγή στοχαστών, όχι παραληπτών.
Συμπατριώτες, η Αγορά περιμένει τη φωνή σας. Απαιτήστε κοινοβουλευτικές ακροάσεις για την επιρροή του ΚΙΣ και τον ριζοσπαστισμό των συνδικάτων. Υποβάλετε αίτημα για «Δημοψήφισμα Παιδείας» για να κατοχυρώσουμε την ελληνική παιδεία στο σύνταγμά μας. Σηκωθείτε όπως ο Καποδίστριας—αδυσώπητοι ενάντια στις ξένες σκιές. Οι πρόγονοί μας δεν έφτιαξαν τη δημοκρατία για αυτή την παρακμή. Ανακτήστε τα σχολεία μας, αναζωπυρώστε τη φλόγα. Για την αιώνια Ελλάδα!
Πηγές: Εμπνεύσεις από ιστορικές αναλύσεις της ελληνικής εκπαίδευσης και σύγχρονες κριτικές.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
