Παγκοσμιοποίηση

Στην Ελλάδα, μία χώρα που ανέδειξε το κάλλος ως στοιχείου του πολιτισμού της, η προώθηση της ασχήμιας είναι μία ευθεία βολή εναντίον της εθνικής ταυτότητας. Δεν θα πρέπει να είναι «ωραίος σαν Ελληνας» αλλά άσχημος, κακότροπος και μίζερος άρα δεν θα είναι Έλληνας. Η ομορφιά της κλασικής και της βυζαντινής Ελλάδας πετάγεται στον κάλαθο των αχρήστων... Η ασχήμια είναι αναπόσπαστο στοιχείο της χυδαιότητας που πάση θυσία πρέπει να επιβληθεί σε όλους. Η ασχήμια λοιπόν ως εργαλείο χειραγώγησης και υποτίμησης. Ο άνθρωπος θεωρείται φύσει ατελής και μόνο η μετάβαση του στον Μετάνθρωπο θα τον τελειοποιήσει. Οι πίνακες που απεικονίζουν την Παναγία και τους Αγίους…

Το βαθύτερο πρόβλημα όλων των «κλασικών» μορφών δράσης είναι ο ίδιος ο τρόπος λειτουργίας τους. Προκαλούν πρόβλημα σε κάποιους άλλους, προκειμένου αυτοί να διαμαρτυρηθούν στην κυβέρνηση για να λύσει το πρόβλημα. Ωστόσο πάντα φέρνουν πενιχρά αποτελέσματα σε σχέση με τις θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι αγωνιζόμενοι... Οι δικηγόροι απέχουν από τα δικαστήρια για να «πονέσουν» οι πελάτες τους, οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους για να «πονέσουν» οι διερχόμενοι κι ούτω καθεξής. Ακόμη κι αν κερδίσουν κάτι «ψίχουλα» από την εξουσία, βγαίνουν από την όλη διαδικασία βαρύτατα ηττημένοι καρμικά. Δεν πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο. Συμβαίνει σε όλο το δυτικό πολιτισμό. Πότε…

Η Εθνική Πινακοθήκη αποτελεί ένα περίκλειστο λόμπι χριστιανοφοβικών που απορρίπτει οτιδήποτε το ελληνορθόδοξο και προβάλλει με άνεση τις πιο αισχρές βλασφημίες... Η Εθνική Πινακοθήκη αρνήθηκε να φιλοξενήσει τα έργα ενός διεθνώς καταξιωμένου γλύπτη, του Νίκου Φλώρου, του οποίου τα ελληνοκεντρικά έργα φιγουράρουν σε κορυφαία μουσεία και εκθέσεις σε όλον τον κόσμο. Ο καλλιτέχνης προθυμοποιήθηκε να προσφέρει δωρεάν στην Εθνική Πινακοθήκη γλυπτά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και της Μόσχως Τζαβέλα, καθώς και ένα έργο του με την Ελληνική σημαία. Για τα τρία γλυπτά εισέπραξε άρνηση, ενώ για το τέταρτο έργο του δεν έλαβε ποτέ απάντηση... Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης Το ψέμα…

Νέο μήνυμα από την ελίτ μέσω κινηματογραφικής ταινίας για το τι θέλουν να επιφέρουν στην Ελλάδα. Για το πώς θέλουν ν’ αφανίσουν, εκδικητικά, την Ελλάδα και τους Έλληνες...  Η υπόθεση της ταινίας, στην ουσία πρόκειται για κάτι μεταξύ ταινίας και ταινίας ερεύνης, «ντοκιμαντέρ» στα νεοελληνικά, είναι σχετική με την ζωή των ανθρώπων στο μέλλον, το 2073, εξ ου και ο τίτλος της ταινίας, σε μια μεγαλούπολη. Η Ελλάς στο μέλλον φαίνεται να έχει βυθισθεί στην θάλασσα και προεξέχουν κάποιες κορυφές βουνών... Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης Ως γνωστόν τοις πάσι πλέον, αυτά που μας έδειχναν παλαιότερα σε ταινίες επιστημονικές ταινίες, όπως…

Τραγικό άγαλμα στη Θεσσαλονίκη, που συμβολίζει τη…γυναίκα - Πως γίνεται να ορφάνεψε από έμπνευση η Ελλάδα, με τέτοιο πολιτισμό; Έτσι την φαντάζονται κάποιοι τη σύγχρονη γυναίκα; Χωρίς γυναικεία όψη, χωρίς ταυτότητα, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς τη φύση της και τη μοναδικότητά της; Αυτή είναι τέχνη για να μας εξυψώνει ή για να μας κατεβάζει σε πρωτόγονες εποχές; Στην Ευρώπη και στην ορθόδοξη Ελλάδα, η γυναίκα μπορούσε πάντοτε να δείχνει την ομορφιά του προσώπου της, είτε στο λεωφορείο, είτε οπουδήποτε αλλού. Άλλοι είναι εκείνοι που καταπιέζουν βάναυσα και φασκιώνουν και κάνουν αγνώριστες τις γυναίκες. Και αυτή τη θρησκεία, το Ισλάμ, μας την…

Mόνο η ιδιότητα του «ενεργού πατριώτη» και η συνένωση των πολιτών κάτω από αυτήν την ιδιότητα, μπορεί να σώσει τη χώρα από τη σαπίλα του υπάρχοντος πολιτικού κατεστημένου και της κομματοκρατίας... Το κάθε πολιτικό κόμμα είναι ένα «καπέλο» που...καπελώνει τη μερίδα των πολιτών που εντάσσονται κάτω από αυτό και το στηρίζουν. Μόνο οι ανένταχτοι πληροφορημένοι πολίτες, που επιλέγουν να ψηφίσουν ανεξάρτητες και ολοκληρωμένες πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις, είναι η πραγματική απειλή του κατεστημένου... Γράφει ο Λευτερης Παπαεμμανουηλ Όποιος από μας πιστεύει φίλοι μου, σε μια οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία, που ανήκει από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, εν γνώση του ή…

Το «διαφορετικό» ως στοιχείο κοινωνικής διάλυσης Οι λεγόμενες «ανοικτές» ή «πολυπολιτισμικές» κοινωνίες στην πραγματικότητα αντιστρατεύονται θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ανθρώπινου «κοινωνείν», όπως η συνεκτικότητα, η συνέργεια, η ύπαρξη οργανωμένων συλλογικών προτύπων στη βάση μιας διαρκούς αλληλεπίδρασης και αλληλοαναφορικότητας. Είναι οι κοινωνίες, στις οποίες «ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος»... Γράφει ο Δρ. Δημήτρης Ε. Γκίκας Φιλόλογος, Μ.Α. - Διδάκτωρ Πολιτικής Φιλοσοφίας & Φιλοσοφίας της Τέχνης Το φαινόμενο της "διαφορετικότητας", στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου «ορθοπολιτισμού» και του νεοφιλελευθερισμού, φαίνεται πως συνιστά μια μονήρης πράξη, υπό την έννοια ότι λαμβάνει το άτομο ως υπαρξιακά μονοδιάστατο υποκείμενο που δεν σχετίζεται με το υπόλοιπο σύνολο.…