Ο ρόλος του Νίκου Τσάφου – Ένας τεχνοκράτης ή ένας άνθρωπος αποστολής;

Άρθρο του Μιχάλη Χαιρετάκη

Ο Νίκος Τσάφος δεν είναι ένας τυχαίος υφυπουργός. Έχει τοποθετηθεί σε μια κρίσιμη γεωπολιτική θέση, την Ενέργεια, η οποία σχετίζεται άμεσα με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την Ανατολική Μεσόγειο.

Το ερώτημα είναι: Είναι απλά ένας τεχνοκράτης που βρέθηκε στη δίνη των αντιδράσεων ή είναι μέρος μιας στρατηγικής που προετοιμάζει το έδαφος για μελλοντικές εξελίξεις;

Οι απόψεις του είναι ξεκάθαρα εναρμονισμένες με τη “ρεαλιστική σχολή” που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποδεχτεί έναν συμβιβασμό με την Τουρκία. Όμως, αυτή η σχολή σκέψης υποτιμά το γεγονός ότι η Άγκυρα δεν επιδιώκει απλώς έναν νομικό συμβιβασμό, αλλά τη σταδιακή μετατροπή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου σε τουρκική σφαίρα επιρροής.

Αν η κυβέρνηση έχει αποφασίσει ότι η Ελλάδα πρέπει να πάει σε “διαπραγμάτευση” με όρους Τουρκίας, τότε το αφήγημα της “μίας διαφοράς” είναι το επικοινωνιακό εργαλείο για να προετοιμάσει την κοινή γνώμη.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει ο Μητσοτάκης δεν είναι η αντιπολίτευση, αλλά η ίδια η βάση της Νέας Δημοκρατίας.

Η ΝΔ δεν είναι ένα ενιαίο κόμμα. Είναι ένας συνασπισμός διαφορετικών ρευμάτων, όπου υπάρχει ένα ισχυρό “πατριωτικό” μπλοκ που βλέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ως ζήτημα κόκκινης γραμμής.

Αν ο Μητσοτάκης επιχειρήσει να προχωρήσει σε υποχωρήσεις, το ρίσκο είναι τεράστιο:

Οι διαρροές προς πιο “σκληρά” κόμματα θα είναι μαζικές.

Η βάση της ΝΔ δεν θα αποδεχτεί εύκολα μια εθνική παραχώρηση, ακόμα και αν αυτή βαφτιστεί “ρεαλιστική λύση”.

Το κόμμα μπορεί να διασπαστεί και να διαλυθεί αν τα ελληνοτουρκικά γίνουν σημείο ρήξης. (Βλέπε Σύριζα-ΑΝΕΛ-ΠΡΕΣΠΕΣ)

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Μητσοτάκης δεν έχει το περιθώριο να κάνει ανοικτά βήματα προς μια “διαπραγματευτική λύση” – γι’ αυτό προτιμά να αφήνει τη συζήτηση “να σέρνεται”, χωρίς να δείχνει ξεκάθαρες προθέσεις.

Ο Νίκος Τσάφος βρίσκεται τώρα σε μια εξαιρετικά δύσκολη θέση. Αν ο ρόλος του ήταν να “προετοιμάσει” την κοινή γνώμη για μια προσέγγιση με την Τουρκία, τότε η αποστολή του έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη.

Ο Μητσοτάκης έχει δύο επιλογές:

1️⃣ Τον αποπέμπει, για να κατευνάσει τις αντιδράσεις και να “καθαρίσει” το θέμα πριν πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις.

2️⃣ Τον κρατάει, δείχνοντας ότι δεν τον επηρεάζει η πίεση, αλλά με κίνδυνο να μετατραπεί το θέμα σε πολιτική κρίση.

Αν απομακρυνθεί, σημαίνει ότι το Μαξίμου αισθάνεται πως το ζήτημα μπορεί να γίνει βόμβα για την κυβέρνηση.

Αν παραμείνει, τότε οι αποφάσεις για τα ελληνοτουρκικά ίσως είναι ήδη ειλημμένες – απλά δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα.

Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλες “ήπιες” στρατηγικές. Η Τουρκία δεν επιδιώκει απλώς μια συμφωνία. Επιδιώκει τη γεωπολιτική της αναβάθμιση εις βάρος της Ελλάδας.

Η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει πολιτική αποτροπής ή αν θα συνεχίσει να “ροκανίζει” τον χρόνο με ασαφή αφηγήματα.

Η ιστορία έχει δείξει ότι όποιος επιλέγει την ηττοπάθεια, στο τέλος υπογράφει όρους που δεν θα ήθελε ποτέ.

Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

By Έλληνας Πατριώτης

Απάντηση

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ