Το χωριό της Κρήτης που όρθωσε το ανάστημα του στον Χίτλερ και σηκώθηκε από τις στάχτες του πολέμου, σήμερα αιμορραγεί ξανά όχι από ξένους κατακτητές, αλλά από τα δικά του παιδιά…
Η γη που ποτίστηκε με αίμα ηρώων, ποτίζεται πάλι με αίμα ανθρώπων που ξέχασαν πως η αντρεία δεν είναι να εκδικείσαι, αλλά να σταθείς όρθιος μπροστά στο μίσος και να το αρνηθείς. Αν μπορούσαν να μιλήσουν οι αντάρτες του Τραχηλιού, δε θα φώναζαν «πάρε τ’ όπλο σου», μα «άσε το όπλο κάτω». Θα θύμιζαν πως εκείνοι πολέμησαν για ελευθερία, όχι για εκδίκηση, για ζωή και όχι για θάνατο…
Γράφει ο Στυλιανός Καβάζης
Στους πρόποδες της Ίδης, εκεί όπου ο άνεμος κουβαλά ακόμα τη μυρωδιά του θυμιάματος και της μπαρούτης, γράφτηκε ένα από τα πιο ηρωικά κεφάλαια της Κρητικής Αντίστασης.
Ήταν 15 Αυγούστου του 1942, όταν η Κρήτη αιμορραγούσε κάτω από τη μπότα των κατακτητών, κι όμως δεν υποτάχθηκε.
Στα Βορίζια, χωριό φτωχό μα περήφανο, οι άντρες που είχαν πολεμήσει στη Μάχη της Κρήτης γύρισαν στα σπίτια τους αποφασισμένοι να μην αφήσουν τη σκλαβιά να ριζώσει. Μαζί με άλλους λεβέντες από τον Ζαρό, τον Κρουσώνα, τα Ανώγεια και τη Μεσαρά, σχημάτισαν αντάρτικη ομάδα υπό την αρχηγία του Γεωργίου Πετρακογιώργη από το Μαγαρικάρι.
Οι άντρες του Πετρακογιώργη είχαν ήδη συγκρουστεί με τους Γερμανούς στα χωριά Κουρπητό, Μαδαρή, Ξερόκαμπο και Πόρο Σταυρού. Μα το πρωί εκείνο του Δεκαπενταύγουστου, στα φαράγγια του Τραχηλιού, βρέθηκαν περικυκλωμένοι. Είκοσι δύο αντάρτες απέναντι σε τετρακόσιους πενήντα πάνοπλους Γερμανούς. Από τις εννιά το πρωί ως τις πέντε το απόγευμα, κράτησαν τις θέσεις τους, πολεμώντας σώμα με σώμα, με όπλα φτωχά μα ψυχές ατσάλινες.
Όταν έπεσε η νύχτα, είχαν σκοτώσει δεκατρείς Γερμανούς και τραυματίσει δεκάδες άλλους. Μα και οι ίδιοι πλήρωσαν βαρύ τίμημα επτά νεκροί, επτά τραυματίες. Όμως σώθηκαν. Κανείς δεν παραδόθηκε. Και οι επιζώντες, πληγωμένοι μα όρθιοι, χάθηκαν στα μονοπάτια του Ψηλορείτη, παραμένοντας ελεύθεροι.
Μα η εκδίκηση των κατακτητών δεν άργησε.
Στις 26 Αυγούστου του 1942, οι Γερμανοί κύκλωσαν τα Βορίζια. Πέντε κάτοικοι εκτελέστηκαν επιτόπου, οι υπόλοιποι διατάχθηκαν να φύγουν, κι έπειτα το χωριό βομβαρδίστηκε με 21 βόμβες.
Το σχολείο ανατινάχθηκε, η εκκλησία υπέστη ζημιές, το υδραγωγείο καταστράφηκε.
Το 1943 και ξανά το 1944, κατά τη διάρκεια νέων επιχειρήσεων, οι Γερμανοί επέστρεψαν και συμπλήρωσαν την ολική καταστροφή.Τα Βορίζια έμειναν ερείπια, κι οι κάτοικοι σκορπίστηκαν. Μα μετά τον πόλεμο ξαναχτίστηκαν πέτρα την πέτρα, με μνήμη και πείσμα.
Το 2000, με το Προεδρικό Διάταγμα 97/16-3-2000, το χωριό ανακηρύχθηκε Μαρτυρικό, μέλος του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδος 1940–1945. Κι όμως, ο τίτλος αυτός, που κάποτε ήταν στεφάνι τιμής, σήμερα στάζει πίκρα.
Γιατί τα περήφανα Βορίζια, το χωριό που ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στον Χίτλερ, ματώνουν ξανά όχι πια από ξένους, αλλά από τους δικούς τους.
Οι ειδήσεις των ημερών μιλούν για πολεμική σύρραξη, για δεκάδες πυροβολισμούς, για νεκρούς και τραυματίες. Πάνω από δύο χιλιάδες σφαίρες έπεσαν μέσα στο χωριό. Αγροτικά αυτοκίνητα μετέφεραν νεκρούς και ζωντανούς, όπως τότε μόνο που τώρα, δεν υπάρχει γερμανικός στρατός, παρά αδέλφια που πολεμούν μεταξύ τους.
Η γη που ποτίστηκε με αίμα ηρώων, ποτίζεται πάλι με αίμα ανθρώπων που ξέχασαν πως η αντρεία δεν είναι να εκδικείσαι, αλλά να σταθείς όρθιος μπροστά στο μίσος και να το αρνηθείς.
Αν μπορούσαν να μιλήσουν οι αντάρτες του Τραχηλιού, δε θα φώναζαν «πάρε τ’ όπλο σου», μα «άσε το όπλο κάτω».Θα θύμιζαν πως εκείνοι πολέμησαν για ελευθερία, όχι για εκδίκηση, για ζωή και όχι για θάνατο.
Τα μαρτυρικά Βορίζια δεν είναι τόπος καταστροφής είναι τόπος Ανάστασης και όπως τότε σηκώθηκαν από τις στάχτες του πολέμου, έτσι πρέπει και τώρα να σταθούν ξανά.
να αποτινάξουν τη βεντέτα, να ξαναβρούν την ψυχή της Κρήτης, τη λεβεντιά που δεν σκοτώνει, μα συγχωρεί.
Γιατί η αληθινή λευτεριά αρχίζει όταν ο άνθρωπος παύει να είναι εχθρός του ίδιου του αδερφού του,τότε μόνο όταν πάψει να μυρίζει μπαρούτι το χώμα θα μπορέσουν οι ήρωες των Βοριζίων να αναπαυθούν στ’ αλήθεια.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
