Η Τεχνητή Νοημοσύνη – A.I. δεν είναι ούτε καλλιτέχνης, ούτε δολοφόνος. Είναι καθρέφτης…
Η A.I. δεν είναι πρόβλημα όταν είναι εργαλείο. Γίνεται πρόβλημα όταν μετατρέπεται σε υποκατάστατο. Και γίνεται καρικατούρα όταν τη χρησιμοποιούν άνθρωποι χωρίς γούστο, χωρίς στόχο, χωρίς σεβασμό στο μέσο. Δεν φταίει η τεχνολογία – φταίει η μ… που δέρνει όσους νομίζουν ότι η μουσική είναι φίλτρο TikTok, ότι οι στίχοι είναι captions, ότι η φωνή είναι plugin…
Άρθρο του Μιχάλη Χαιρετάκη
Κάπου ανάμεσα στην κουλτούρα της ταχύτητας και στον αλγόριθμο του τίποτα, εμφανίστηκε ο «πρώτος Έλληνας Α.Ι. τραγουδιστής». Όχι ποιητής. Όχι ερμηνευτής. Όχι δημιουργός. Καρικατούρα σε βίντεο. Κι όμως, κάποιοι χειροκροτούν. Όχι επειδή συγκινήθηκαν· αλλά επειδή μπέρδεψαν την τεχνολογία με το ταλέντο, την αντιγραφή με τη δημιουργία, το πλαστικό με τη σάρκα.
Η μουσική δεν πέθανε σήμερα. Πεθαίνει κάθε φορά που ευτελίζεται.
Πεθαίνει όταν ένας στίχος γράφεται χωρίς ανάγκη, όταν μια μελωδία παράγεται χωρίς δάκρυ, όταν η φωνή δεν ραγίζει αλλά… συγχρονίζεται.
Η A.I. δεν είναι ο εχθρός της μουσικής. Η ηλιθιότητα είναι. Η τεμπελιά. Η απουσία κριτηρίου. Η δίψα για εντυπωσιασμό χωρίς περιεχόμενο.
Αν πεις σε μια A.I. «γράψε ένα τραγούδι», θα σου γράψει. Αν της πεις «βάλε και μουσική», θα βάλει. Αν της πεις «τραγούδα το κιόλας», θα το τραγουδήσει με μια φωνή που μιμείται ανθρώπους που δε γνώρισε ποτέ, συναισθήματα που δεν ένιωσε ποτέ, λέξεις που δεν γεννήθηκαν απ’ την ανάγκη να ειπωθούν αλλά απ’ το prompt που τις παρήγγειλε.
Αυτό δεν είναι μουσική. Είναι φασόν συγκίνησης.
Είναι κακή μεταγλώττιση ψυχής σε γλώσσα binary.
Η A.I. έγινε ξαφνικά Γκάτσος. Καββαδίας. Ελευθερίου. Παπαδόπουλος. Πλέσσας, Θεοδωράκης και Χατζιδάκις;
Οχι φυσικά. Δεν έγινε.
Γιατί αυτοί έγραφαν με αίμα, όχι με tokens.
Γιατί μια ρίμα τους έσωζε ψυχές και καμιά φορά τις έκαιγε.
Γιατί μια ερμηνεία τους δεν ήταν «εκτέλεση» αλλά εξομολόγηση.
Η A.I. δεν είναι πρόβλημα όταν είναι εργαλείο.
Γίνεται πρόβλημα όταν μετατρέπεται σε υποκατάστατο.
Και γίνεται καρικατούρα όταν τη χρησιμοποιούν άνθρωποι χωρίς γούστο, χωρίς στόχο, χωρίς σεβασμό στο μέσο. Δεν φταίει η τεχνολογία – φταίει η μ… που δέρνει όσους νομίζουν ότι η μουσική είναι φίλτρο TikTok, ότι οι στίχοι είναι captions, ότι η φωνή είναι plugin.
Είναι άλλο να χρησιμοποιείς την A.I. για να κάνεις την τελική εκτέλεση ενός κομματιού που έχεις φτιάξει ο ίδιος και άλλο να φτιάχνεις στιχους και μουσική από pixels, για να κοροϊδέψεις το αυτί του κόσμου.
Η A.I. μπορεί να βοηθήσει. Να μεταγράψει, να αναλύσει, να εμπνεύσει.
Αλλά δεν μπορεί να δακρύσει. Δεν μπορεί να νιώσει. Δεν μπορεί να σου πει «σ’ αγαπάω» με φωνή που τρέμει απ’ τον πόνο. Μπορεί να το μιμηθεί αλλά δεν θα το ζήσει.
Η μουσική, όταν είναι αληθινή, έχει ιστορία.
Έχει έναν άνθρωπο που γράφει στον καναπέ με τα φώτα σβηστά.
Έχει μια ερμηνεύτρια που τραγουδάει και βουρκώνει.
Έχει έναν στιχουργό που μουτζουρώνει και σκίζει χαρτιά, επειδή κανένας στίχος του δεν φτάνει αυτό που ένιωσε.
Η A.I. δεν φταίει που έγινε εργαλείο ευκολίας.
Φταίναι αυτοί που καταντήσαν το αυτί μας τόσο φτηνό τα τελευταία χρόνια για χάρη του κέρδους, που δεν ξεχωρίζει πια την καρδιά από το template.
Η A.I. δεν είναι ούτε καλλιτέχνης, ούτε δολοφόνος. Είναι καθρέφτης.
Κι αν δούμε μέσα της μια καρικατούρα, ας κοιτάξουμε πρώτα αν πίσω της δεν καθόμαστε εμείς.
Σχολιάστε το άρθρο μας
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.com
στο Facebook…
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB…
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
