ΚΡΗΤΗ

Το χωριό της Κρήτης που όρθωσε το ανάστημα του στον Χίτλερ και σηκώθηκε από τις στάχτες του πολέμου, σήμερα αιμορραγεί ξανά όχι από ξένους κατακτητές, αλλά από τα δικά του παιδιά… Η γη που ποτίστηκε με αίμα ηρώων, ποτίζεται πάλι με αίμα ανθρώπων που ξέχασαν πως η αντρεία δεν είναι να εκδικείσαι, αλλά να σταθείς όρθιος μπροστά στο μίσος και να το αρνηθείς. Αν μπορούσαν να μιλήσουν οι αντάρτες του Τραχηλιού, δε θα φώναζαν «πάρε τ’ όπλο σου», μα «άσε το όπλο κάτω». Θα θύμιζαν πως εκείνοι πολέμησαν για ελευθερία, όχι για εκδίκηση, για ζωή και όχι για θάνατο... Γράφει…