Φτώχεια

Η χρήση της φτώχειας ως εργαλείου ελέγχου είναι ένα βαθιά αντικοινωνικό φαινόμενο, που απειλεί άμεσα τη δημοκρατική λειτουργία και τα ανθρώπινα δικαιώματα... Οι μηχανισμοί ελέγχου μέσω της φτώχειας είναι πολλοί, όπως, η εξάρτηση από το κράτος, ο περιορισμός πρόσβασης στην παιδεία, η εξάντληση προσωπικών πόρων, ο κοινωνικός στιγματισμός, η περιορισμένη κοινωνική κινητικότητα, η γιγάντωση της ανασφάλειας και η χρήση «κοινωνικών παροχών» για πολιτικό όφελος. Η φτώχεια τελικά οδηγεί στην εξάρτηση και την αδυναμία αντίδρασης της κοινωνίας... Γράφει ο Χρήστος Ροδόπουλος 3 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. 2.1 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται οριακά (5-7%) πάνω από το όριο…

Ξοδεύουμε τις αποταμιεύσεις μας και πουλάμε τα σπίτια μας, για να επιβιώσουμε. Εάν δεν έχουμε τίποτα από τα δύο, φεύγουμε στο εξωτερικό... Ο πληθωρισμός «βολεύει» την κυβέρνηση, αφού αυξάνει τα φορολογικά έσοδα, με τη διατήρηση των ίδιων συντελεστών στις υψηλότερες τιμές και δημιουργεί υπερπλεονάσματα που ικανοποιούν τους δανειστές/εταιρίες αξιολόγησης – σημειώνοντας πως ακόμη και μία άνοδος των τιμών των καυσίμων λόγω του πολέμου στη Μέση Ανατολή, θα αύξανε τα δημόσια έσοδα μέσω του ΦΠΑ... Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος Διευκρινιστικά και με απλά οικονομικά, ο πληθωρισμός και η ακρίβεια είναι δύο διαφορετικές έννοιες – αφού ο πρώτος σημαίνει άνοδο των τιμών…

Τα στοιχεία – σοκ που δημοσίευσε η Eurostat για τη χώρα μας, αποτυπώνουν την καμένη κοινωνική γη που άφησε στο πέρασμά της η δεκαετία μνημονίων και η ακόλουθη εξαετία μητσοτακικής ερήμωσης...! Ένας ολόκληρος λαός βουλιάζει στα δημογραφικά βαλτόνερα ενός θολού μέλλοντος όπου εκατομμύρια παιδιά δεν σιτίζονται σωστά, δεν έχουν ικανοποιητική πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, δεν έχουν ποιοτική εκπαίδευση, δεν έχουν διέξοδο στην ψυχαγωγία και τον αθλητισμό, δεν έχουν καν αξιοπρεπή στέγαση... Τα στοιχεία της Eurostat αποκαλύπτουν τη ζοφερή εικόνα της Ελλάδας - Μιας χώρας που εγκατέλειψε πλήρως την ευλογία των παιδιών. Κάποτε το φαινόμενο της παιδικής φτώχειας φάνταζε στους Έλληνες σαν ένα «εξωτικό»…

Έχουν δει τους άνδρες και τις γυναίκες που ΠΕΦΤΟΥΝ με τα μούτρα στην άσφαλτο της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας και κάθε άλλου ελληνικού αστικού κέντρου για να μαζέψουν φρούτα, λαχανικά και σαρδέλες που οι μικροέμποροι της «λαϊκής» αφήνουν στο οδόστρωμα...; Μπροστά μας σε λίγο «Χρονιάρες μέρες», της Μεγάλης Εβδομάδας και του ΠΑΣΧΑ και, ως είθισται, οι πολιτικοί μας από τα τηλεοπτικά παράθυρα θα εκστομίσουν «μπαρούφες» απίστευτων μεγεθών καθώς θα ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ τις λαϊκές, τους παραγωγούς και μικροεμπόρους ότι ευθύνονται για την άνοδο του πληθωρισμού και την αδυναμία της νοικοκυράς να γεμίσει το καλάθι της… Άρθρο του Καθηγητή Πιπερόπουλου Έγραψα πρόσφατα ένα λακωνικό…

Ο λαός ενός μεγάλου έθνους μένει φτωχός, καθώς οι ολιγάρχες παίζουν στην Αθηναϊκή Ριβιέρα! Τι έχει συμβεί στην Ελλάδα; Πώς ένα άλλοτε περήφανο έθνος, με πλούσια ιστορία και δυνατότητες, περιήλθε σε αυτή την άθλια κατάσταση; Καθώς η Ελλάδα σήμερα βυθίζεται βαθιά στους καιρούς της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, με τη φτώχεια να συμβαδίζει με επώδυνους εθνικούς συμβιβασμούς που βρίσκονται στα σκαριά σε σχέση με τις τουρκικές απαιτήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, μεσοπρόθεσμα μπορεί κανείς να περιμένει οτιδήποτε από τους ταπεινωμένους Έλληνες... Άρθρο του Κωνσταντίνου Μπογδάνου στο brusselssignal.eu Απόδοση στα Ελληνικά: Ελλήνων Αφύπνιση Οι αριθμοί από την έκθεση της Eurostat…

Κι όμως δεν είναι πια παραμύθι…είναι η ίδια μας η ζωή...! Σκληρή και απάνθρωπη! Δεκάδες συμπολίτες μας, στη σύγχρονη εξευρωπαϊσμένη και..."πολιτισμένη" κοινωνία που ζούμε, περνούν πολύ δύσκολες στιγμές. Κι όχι γιατί δεν τους φτάνουν τα χρήματα που βγάζουν για να πάνε διακοπές, αλλά γιατί δεν φτάνουν ούτε καν για να θρέψουν τα παιδιά τους ή και τους ίδιους τους τους εαυτούς... Γράφει ο Λευτερης Παπαεμμανουηλ Κάποτε φίλοι μου, όταν ήμασταν μικρά παιδιά, το "κοριτσάκι με τα σπίρτα", ήταν απλά ένα συγκινητικό Χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Μια από τις μεθόδους που ακολουθούσαν οι γονείς μας για να μάθουμε να εκτιμούμε όλα όσα έχουμε.…