Εθνική Αφύπνιση

Να αποφύγουμε την παγίδα η δημοκρατία μας να καταντήσει ακροαριστερή αναρχική, αντιεξουσιαστική και ανθελληνική, αλλά και η πατρίδα μας να μην αποτελέσει το πρόσχημα μιας ακροδεξιάς και φασιστικής παρεκτροπής... Η πολιτική από ευθύνη και συμμετοχή, έχει μετατραπεί σε επαγγελματική τεχνική της εξαπάτησης. Η κυρίαρχη κοσμοπολίτικη αντιλαϊκή και αντεθνική μεταπρατική αστική τάξη της χώρας επιβιώνει ξεπουλώντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα και πτωχεύοντας κάθε ημέρα όλο και ποιο πολύ τον λαό μας. Τα ΜΜΕ έχουν μεταβληθεί σε μέσα μαζικής εξαπάτησης και είναι τα εργαλεία αναπαραγωγής του συνειδητού ψεύδους και της αποσιώπησης της αλήθειας... Γράφει ο Δημήτρης Κατσουπάκης Θέλω να γράψω σήμερα δυο…

Θα χαμογελούσαν, βλέποντας την Ελλάδα...δυνατή και ελεύθερη; Ή μήπως θα έσκυβαν το κεφάλι από ντροπή; Η Ελλάδα δεν γεννάει πια. Η Ελλάδα θάβει και αποχαιρετά. Αν μας έβλεπαν οι πρόγονοι μας πώς θα τους εξηγούσαμε ότι δεν χαθήκαμε από πόλεμο, αλλά από αδιαφορία; Ότι δεν μας κατέκτησαν με όπλα, αλλά με δάνεια, ψεύτικες υποσχέσεις και φόβο; Άρθρο του Μιχάλη Χαιρετάκη 204 χρόνια. Διακόσια τέσσερα χρόνια από τότε που μια χούφτα ξυπόλητοι άνδρες και γυναίκες, με ρακένδυτα κορμιά αλλά αλύγιστη ψυχή, σήκωσαν το κεφάλι απέναντι στην οθωμανική αυτοκρατορία. Ήξεραν τι τους περίμενε. Σφαγές, καμένα χωριά, πείνα, προδοσία. Αλλά διάλεξαν τον θάνατο…

Ο Ελληνισμός μας έχει δώσει πύρινους αγώνες και έχει χύσει ποταμούς αίματος στο βωμό τής Πίστεως και τής Ελευθερίας υπέρ Χριστού και Ελλάδος. Η Ελλάς είναι το αιώνιο και απόρθητο Κάστρο τής αγάπης και τής προσήλωσης στα Αθάνατα Ιδανικά τής Ελληνικής Φυλής που είναι η Πίστη, η Πατρίδα και η Οικογένεια, ο Πολιτισμός και η Ισχύς τού Ελεύθερου Έλληνα Ανθρώπου... Σήμερα ο Ελληνισμός μας πτωχεύει, δεν γεννάει ελληνόπουλα, αντικαθίσταται από λαθροεισβολείς και επιπλέον χάνει εθνική και εδαφική κυριαρχία με την ευθύνη των ψευτορωμιών πολιτικών που προδίδουν διαδοχικά τούς θυσιαστικούς απελευθερωτικούς αγώνες των ηρωικών προγόνων μας. Η διπλωματία τής τυραννίας είναι…

Το βαθύτερο πρόβλημα όλων των «κλασικών» μορφών δράσης είναι ο ίδιος ο τρόπος λειτουργίας τους. Προκαλούν πρόβλημα σε κάποιους άλλους, προκειμένου αυτοί να διαμαρτυρηθούν στην κυβέρνηση για να λύσει το πρόβλημα. Ωστόσο πάντα φέρνουν πενιχρά αποτελέσματα σε σχέση με τις θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι αγωνιζόμενοι... Οι δικηγόροι απέχουν από τα δικαστήρια για να «πονέσουν» οι πελάτες τους, οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους για να «πονέσουν» οι διερχόμενοι κι ούτω καθεξής. Ακόμη κι αν κερδίσουν κάτι «ψίχουλα» από την εξουσία, βγαίνουν από την όλη διαδικασία βαρύτατα ηττημένοι καρμικά. Δεν πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο. Συμβαίνει σε όλο το δυτικό πολιτισμό. Πότε…

Mόνο η ιδιότητα του «ενεργού πατριώτη» και η συνένωση των πολιτών κάτω από αυτήν την ιδιότητα, μπορεί να σώσει τη χώρα από τη σαπίλα του υπάρχοντος πολιτικού κατεστημένου και της κομματοκρατίας... Το κάθε πολιτικό κόμμα είναι ένα «καπέλο» που...καπελώνει τη μερίδα των πολιτών που εντάσσονται κάτω από αυτό και το στηρίζουν. Μόνο οι ανένταχτοι πληροφορημένοι πολίτες, που επιλέγουν να ψηφίσουν ανεξάρτητες και ολοκληρωμένες πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις, είναι η πραγματική απειλή του κατεστημένου... Γράφει ο Λευτερης Παπαεμμανουηλ Όποιος από μας πιστεύει φίλοι μου, σε μια οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία, που ανήκει από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, εν γνώση του ή…

Το «διαφορετικό» ως στοιχείο κοινωνικής διάλυσης Οι λεγόμενες «ανοικτές» ή «πολυπολιτισμικές» κοινωνίες στην πραγματικότητα αντιστρατεύονται θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ανθρώπινου «κοινωνείν», όπως η συνεκτικότητα, η συνέργεια, η ύπαρξη οργανωμένων συλλογικών προτύπων στη βάση μιας διαρκούς αλληλεπίδρασης και αλληλοαναφορικότητας. Είναι οι κοινωνίες, στις οποίες «ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος»... Γράφει ο Δρ. Δημήτρης Ε. Γκίκας Φιλόλογος, Μ.Α. - Διδάκτωρ Πολιτικής Φιλοσοφίας & Φιλοσοφίας της Τέχνης Το φαινόμενο της "διαφορετικότητας", στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου «ορθοπολιτισμού» και του νεοφιλελευθερισμού, φαίνεται πως συνιστά μια μονήρης πράξη, υπό την έννοια ότι λαμβάνει το άτομο ως υπαρξιακά μονοδιάστατο υποκείμενο που δεν σχετίζεται με το υπόλοιπο σύνολο.…

Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε ένα στάδιο προκατάρρευσης, όπως η Ρώμη πριν από την πτώση της το 476 μ.Χ. ή όπως το Βυζάντιο πριν το 1453. Το ερώτημα είναι αν θα αφυπνιστεί και θα επιλέξει την αντίσταση, ή αν θα συνεχίσει την πορεία της προς την παρακμή και την ιστορική λήθη. Η ιστορία δεν συγχωρεί τα αδύναμα έθνη. Η Ελλάδα πρέπει να αποφασίσει αν θα πολεμήσει για την επιβίωσή της ή αν θα ακολουθήσει τη μοίρα άλλων μεγάλων πολιτισμών που δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις προκλήσεις της εποχής τους. Αν συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο της παθητικότητας, της εξάρτησης και…