Κοινωνική Μηχανική

Η χρήση της φτώχειας ως εργαλείου ελέγχου είναι ένα βαθιά αντικοινωνικό φαινόμενο, που απειλεί άμεσα τη δημοκρατική λειτουργία και τα ανθρώπινα δικαιώματα... Οι μηχανισμοί ελέγχου μέσω της φτώχειας είναι πολλοί, όπως, η εξάρτηση από το κράτος, ο περιορισμός πρόσβασης στην παιδεία, η εξάντληση προσωπικών πόρων, ο κοινωνικός στιγματισμός, η περιορισμένη κοινωνική κινητικότητα, η γιγάντωση της ανασφάλειας και η χρήση «κοινωνικών παροχών» για πολιτικό όφελος. Η φτώχεια τελικά οδηγεί στην εξάρτηση και την αδυναμία αντίδρασης της κοινωνίας... Γράφει ο Χρήστος Ροδόπουλος 3 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. 2.1 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται οριακά (5-7%) πάνω από το όριο…

Όλες οι μορφές βίας, από την πιο απλή και ορατή έως την πιο περίπλοκη και υπόγεια, συνθέτουν ένα ενιαίο πλέγμα εξουσίας που έχει έναν κοινό σκοπό, τη χειραγώγηση, τον έλεγχο και την υποταγή της ανθρώπινης βούλησης... Η βία δεν είναι μόνο η γροθιά ή ο πόλεμος. Είναι και η σιωπή που επιβάλλεται, η αλήθεια που θάβεται, η γνώση που πνίγεται, η φωνή που χλευάζεται. Είναι οι θεσμοί που τιμωρούν την αμφισβήτηση και ανταμείβουν την υποταγή. Είναι η στέρηση της αυτονομίας, της αξιοπρέπειας και της σκέψης. Είναι η καθημερινή υπονόμευση της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από νόμους, ιδεολογίες, πληροφορίες και μηχανισμούς εξουσίας...…

Σε τέσσερα κράτη υπάρχουν βίαιες συγκρούσεις. Στις ΗΠΑ, στην Βόρειο Ιρλανδία, στην Νότιο Αφρική και στο Ισραήλ. Οι συγκρούσεις και στα τέσσερα αυτά κράτη έχουν φυλετικό χαρακτήρα, ο οποίος προέκυψε λόγω της αθρόας μετανάστευσης, δικαιολογηθείσης ως «πολυπολιτισμικότητα». Η Δημοκρατία τους θέλει την λαθρομετανάστευση γιατί το εκρηκτικό αυτό μείγμα μπορεί να καταστρέψει τα κράτη που τόσο μισεί η ελίτ... Οι ταραχές στο Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια, στην τροφό των ΗΠΑ, έκαναν τους ανθρώπους όπου Γης να συνηθίσουν στο να βλέπουν στρατό στους δρόμους έστω και για την καταστολή βιαιοπραγιών. Από το Λος Άντζελες προκύπτουν ήδη πολλά συμπεράσματα και οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι…

Η λήθη γίνεται πολιτικό εργαλείο. Η εξουσία θέλει να ελέγχει τη μνήμη για να διαμορφώσει μία νέα εθνική ταυτότητα που είναι αυτή της απολιτίκ μέτριας Ελλάδας η οποία γίνεται όλο και πτωχότερη τόσο υλικά όσο και πνευματικά και που οδεύει προς εξαφάνιση. Στη σύγχρονη Ελλάδα, όπου έχει επιβληθεί μια αναγκαστική ουδετερότητα, μετριοπάθεια αλλά και αριστεία της μετριότητας, συνθήματα όπως αυτό έσπασαν τη σιωπή που έχουν επιβάλει οι κρατούντες και υπενθύμισαν δυνατά το γεγονός – τραύμα σε μια προσπάθεια δυναμικής υπέρβασης του. Γράφει η Φωτεινή Μαστρογιάννη «Οι έννοιες βρίσκονται στον δρόμο, τα επιχειρήματα στα γεγονότα και ο λόγος στο δράμα στο οποίο…

ΗΓΕΤΕΣ που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τον Λαό μπορεί να μην είναι ανάλγητοι, αλλά μάλλον δεν συνειδητοποιούν τα δεινά που προξενούν... Οι καταστροφικές συνήθειες που υπαγορεύθηκαν από Κλίκες και εφαρμόσθηκαν από πολιτικές μαριονέτες με τη βοήθεια της συστηματικής πλύσης εγκεφάλου από καθεστωτικά ΜΜΕ, ο εφησυχασμός που μας χαρακτηρίζει, μας έχουν οδηγήσει σε πολιτική αδράνεια και έλλειψη του απαιτούμενου σθένους για αντίσταση σε εντολές και πρακτικές κόντρα στις συνειδήσεις μας… Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου  Με αφορμή όσα τελευταίως ακούγονται για ψυχρά πρόσωπα Εξουσίας ως εντολοδότες και συμμορφούμενους υφισταμένους τους ως εντολοδόχους και εφαρμοστές των εντολών, θα αναφερθώ σήμερα στα πειράματα «υπακοής σε…

Μόνο όταν οι πολίτες καταλάβουν πλήρως ποιοι είναι αυτοί που κινούν τα νήματα πίσω από τον εκάστοτε πρωθυπουργό και καταλάβουν ακριβώς πώς ενεργούν αυτά τα άτομα, θα μπορέσουν να εκλέξουν έναν πραγματικά ανεξάρτητο άτομο, που θα ακολουθεί το Σύνταγμα της χώρας και θα κάνει την υποχρέωση του ρόλου του πράξη. Ο πραγματικά αφυπνισμένος πολίτης δεν πέφτει θύμα του οποιουδήποτε ψευτοανεξάρτητου πολιτικού αρχηγού που πλασάρει το σύστημα και των ψευτοδιλημμάτων να ψηφίσει δεξιά για να μη βγει ή αριστερά και το αντίστροφο, γιατί ξέρει πολύ καλά πως ενεργεί το σύστημα και ότι ΌΛΟΙ είναι πιόνια τους. Γράφει ο Λευτερης Παπαεμμανουηλ Θα…

Δυστυχώς και ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας ακόμη πολιτικός βγαλμένος από το νεοταξίτικο μαγειρείο του Θαυμαστού (διάβαζε: Σιχαμερού) Ανάποδου Κόσμου μας. Συνεπώς, το ότι αγιογραφήθηκε και λιβανίσθηκε post mortem τόσο κραυγαλέα, αντίθετα προς τις παγίδες που έστησε στον ελληνικό λαό, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει... Πόσες ακόμη φορές θα πρέπει να πέσει ο ανυποψίαστος λαός στις παγίδες αφ’ ενός της κάλπης αφ’ ετέρου της τηλεόρασης, προκειμένου να συνειδητοποιήσει άπαξ διά παντός ότι εκείνοι τους οποίους ψηφίζει ανά τετραετία και εκείνοι τους οποίους παρακολουθεί καθημερινά από τον καναπέ του προσποιούνται απλώς ότι νοιάζονται για το καλό του, ενώ στην πραγματικότητα εμφορούνται από εντελώς ανάποδες προθέσεις, δηλ. επιδιώκουν το κακό…